zo ver is het dan al gekomen

Ik heb morgen een belangrijke opdracht voor school en moest een hele tekst printen met m'n ma haar printer dus heb ik het doorgemailt naar haar zodat ik het daar kon printen.
Toen ik haar mail opendeed zag ik een mail staan getiteld: Kay (ik dus)
Ik weet dat ik hem niet had moeten openen want het is privé maar kom op, zouden jullie niet hetzelfde hebben gedaan?

Anyways in de mail stonden een heleboel klachten over me van m'n vader, ik ben er nog steeds niet goed van.

Ik kan dit niet meer aan! Ik zie m'n zus nooit, m'n pa slaapt altijd of gaat werken en als ik hem zie loopt hij alleen maar te klagen over me , ik heb alleen m'n moeder nog maar en zij is compleet gestrest over mijn zus , dus veel blijdschap zie je bij haar ook niet. het is 1 depressieve boel hier thuis!

Ik kom niet graag meer naar huis, soms wil ik echt op school blijven , of met m'n vriendin meegaan en niet meer naar huis komen , ik ben hier niet gelukkig en word alleen maar ongelukkiger en ik zie vaak alleen maar de slechte kant van het leven en snijd me dan weer.

Ik wil gewoon 's een hele week ergens anders heen gaan.

Toch blijf ik lachen op school want zij moeten m'n pijn niet zien, er is altijd wel iets positiefs in het leven.
When life gives you a hundred reasons to cry, show life that you have a thousand reasons to smile.




dank jullie om er te zijn, gelukkig heb ik jullie nog steeds! xxx