Zo zat.
Zó zat. Ik ben het gewoon zó zat.
Ik lig weer in het ziekenhuis, weer uit mijn eigen omgeving gerukt, net nu ik dacht mijn leven weer wat opgepakt te hebben. Opnieuw onderzoeken doorstaan. Opnieuw uitslagen ofwachten. Opnieuw onzekerheid. Nu denken ze een vaatafwijking gevonden te hebben, dat mijn vatenstelsel anders loopt dat die van andere mensen. Ze gaan kijken of ze er wat mee moeten en hoe ze dat dan moeten doen.
Misschien wel met een hele zware operatie.
I have to be strong again.
When all the hope is gone, I know that I can carry on.
Oja, ik ga vechten!
Jongbloed*, vrouw, 30 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende