zomaar ineens...........
zomaar ineens is het leven me soms teveel,
grijpen onzichtbare handen spontaan naar mijn keel.
ja soms lijkt het alsof mijn geluk ineens van me af wordt genomen,
beginnen mijn tranen zomaar uit het niets te stromen.
Ja soms lijkt het erop alsof mijn ziel zomaar even uit mijn lichaam stapt,
ben ik kwetsbaar voor alles en iedereen..alsof er iets in me knapt.
Mensen om me heen kunnen niet begrijpen...
dat ik ineens dichtklap en vaak een traantje weg moet knijpen.
al begrijp ik zelf ook vaak niet wat me toch mankeerd,
ben ik op zulke momenten zelf het meest gepiekeerd.
Maar ik kan er geen afstand van nemen...
zomaar opeens heeft het gevoel me weer in zijn macht,
beginnen mijn tranen weer te stromen...
verlies ik al mijn kracht....
LadyE