Zon.

De zon schijnt weer. Het is lekker weer. Ik heb maar een soort voorjaarsschoonmaak gedaan; ik heb mijn kamer gestoft en gestofzuigd en mijn beddengoed verschoond en maar niet onder mijn bed gekeken, want dat vond ik toch weer net iets teveel werk. Maar een opgeruimde kamer hangt samen met een opgeruimd hoofd, of, zo voelt het tenminste.

Ik moet voor maandag een opdracht maken voor seksuologie, waarin ik moet gaan beoordelen of iemand een seksuele stoornis heeft of niet en dat is totaal niet mijn ding. Ik weet niet, ik voel me daar niet tot bevoegd. Ik ben geen psycholoog, ik word ook geen psycholoog. Dus ik zie het niet zo zitten om te gaan diagnosticeren, ook al is het maar een casus. Ik ga de DSM er maar bij pakken.

Ik heb mijn kamille een paar dagen geleden gezaaid en ze zijn nu al ontkiemd, met lieve, kleine steeltjes en mini-blaadjes en ik vind het heel schattig. Over een tijdje heb ik kamillethee. Tot dan kan ik kijken hoe alles langzaam groeit, als een trotse moeder.

Ik voel me een beetje sociaal inadequaat de laatste tijd. Ik doe psychologievakken, waar ik niemand echt ken. Ik kom ook altijd te vroeg in de werkgroep, dus dan zit ik als eerste en kan ik toekijken hoe iedereen besluit niet in mijn nabije omgeving te gaan zitten. Tot het niet meer anders kan.
Meestal ben ik dan nog tijdelijk bevriend met de persoon met wie ik een opdracht samen doe, maar dat is nu niet echt het geval.
Ik ga er maar vanuit dat iedereen elkaar al een beetje kende en dat er niet in het vak vriendschappen zijn gevormd en ik de enige ben die niemand heeft. Aan de andere kant kan ik niet meepraten over alle psychologievakken en die statistiektoets die iedereen had gemaakt en die ik een jaar geleden al had gehaald. Ik weet oprecht niet waar ik het over moet hebben, als het niet over de stof gaat. En het lijkt alsof het altijd over iets gaat waar ik niets van af weet. Dat helpt ook niet mee.
Ik ben hier te introvert en tegelijkertijd te snel eenzaam voor.

Het is blijkbaar Nationale Pannenkoekdag, dus mijn ouders vroegen of ik vanavond pannenkoeken wilde bakken. Ik vind het helemaal prima. Later op de avond komt een vriendin langs om Harry Potter met me te kijken. Ik weet niet wat ik haar allemaal moet bijpraten. De ramp die mijn paper was, misschien. Ik heb dat paper nooit meer doorgelezen. Ach.

Ik beleef zo weinig de laatste tijd maar ik heb niet echt de puf om iets te gaan doen. Ik ben na een college van negen tot elf 's ochtends al uitgeput. Misschien dat de zon gaat helpen. Ik moet waarschijnlijk weer gaan hardlopen. Bewegen. Het idee is dat je daar meer energie krijgt, van sport, maar meestal ben ik dan de rest van de dag zo moe dat ik niets meer kan doen.
Is er iets mis met me, dat ik bijna constant moe ben?
Ik denk dat het mijn eetpatroon is. Ik moet meer volkoren boterhammetjes gaan eten. En fruit. De bananen zijn altijd op als ik er net een wil nemen. En ik vergeet steeds mijn vitamine D te nemen. En ik vind college gewoon zo vermoeiend. Het is interessant dus dan let ik op en als ik oplet, dan kost dat energie en het openbaar vervoer is ook zo vermoeiend en dan kom ik thuis, rond twaalven, en plof ik op mijn bed en ga ik een of andere serie kijken. En dan ga ik maar koken en dan ben ik daarna nog steeds moe en dan ga ik douchen en dan weer verder met in mijn bed een serie kijken en misschien moet ik ook minder vaak in mijn bed liggen en, ja, gaan hardlopen of zo.
Maar ik wil niet hardlopen.
Ik moet mezelf er eerst voor motiveren.
Iets met dat het goed voor me is.

Ik heb op zich wel zin om zo in het zonnetje naar buiten te gaan en naar het bos te gaan. Dus dat is een reden om te gaan hardlopen. Ik heb alleen geen zin in al die loslopende honden die altijd tegen me aan gaan springen. En dan zegt het baasje: 'Oh, sorry, sorry!'. Soms zijn het zelfs natte honden. Maar er is altijd minstens één hond die me aankijkt met zo'n blik, dat ik dan maar met een grote boog om 'm heen ga lopen.

Woensdag ben ik vrij. Dan heb ik net die opdracht ingeleverd, dus er is niet het excuus dat ik eigenlijk die opdracht moet gaan maken. Op een doordeweekse dag zijn er ook minder honden in het bos, in de ochtend. Dan kan ik 's ochtends gaan hardlopen en misschien iets lekkers en toch gezonds gaan lunchen. Yoghurt met een banaan en walnoten, bijvoorbeeld.
Dus. Woensdag.