Zorgeloos en blij

Ik zat er al een tijdje mee dat ik een vooruitzicht had naar een saaie thuiszit-vakantie. Mijn vriendinnen gaan allemaal nog wel met hun ouders of vriendjes mee, en als ze samen gaan, willen ze óf iets doen waarvan ik niet veel vrolijker word, óf iets waar ik gewoonweg geen geld voor heb. Ik had bij voorbaat dus al gezegd dat er slechts een kleine kans was dat ik met ze mee zou gaan. Het is nu al een paar maanden verder en ze hebben nog steeds geen idee wat ze willen gaan doen.

Mijn ouders brachten het niet al te voorzichtig dat ze me liever niet mee hebben deze zomervakantie. 'Ik ben oud genoeg om zelf te gaan, ik heb zat vriendinnen'. Wat heb ik gehuild. Het enige lichtpuntje in de zomervakantie werd direct ook ontnomen. Mijn zusje dreigde niet mee te gaan als ik mee ging, 'omdat ik het toch maar voor haar zou verpesten'. Lekker zusje heb je dan. Er zou niemand van mijn leeftijd zijn daar en ik zou toch niet de aansluiting vinden waar ik ieder moment van mijn leven naar snak. Uiteindelijk heb ik gezegd dat ik gewoon meega. No matter what. Het boeit me niet als ik de hele zomer een boekje zit te lezen, maar ik vind het gewoon fijn om even bij mijn familie te zijn, ook al is het gevoel van de andere kant niet zo prettig ingesteld.

Ik wilde misschien weer een paar weekjes in Zeeland gaan werken, wat ik vorig jaar ook heb gedaan met een vriendin. Zij kwam er echter mee dat ze het waarschijnlijk niet weer wil dit jaar. Best jammer, want ik ga er niet alleen heen. Toevallig kwam het ter sprake met mijn penvriendin, die voor mij aan de andere kant van het land woont. Zij was ook op zoek naar vakantiewerk in diezelfde periode en binnen 2 dagen heb ik geregeld dat we daar terecht kunnen, samen! Ik ben zo blij! Ik heb haar pas 1x gezien en toen klikte het al aardig goed, ook al ging ik als een hypere door de Bijenkorf rennen, omdat ik binnen een uur alweer weg moest (Paper Plane speelde die avond nahnah ) We zitten daar gratis in een huisje, hebben 2,5 dag per week vrij en kunnen alles doen wat we willen! Een soort werkvakantie is het dus!

Verder heb ik mijn Belgjes gemaild gisteren of ik ook daar een weekje kan komen, maar de reactiewas neit al te enthousiast. Ach ja, dat had ik wel van ze kunnen verwachten; het zijn niet al te enthousiaste mensen, tenzij ik daar over de vloer kom. Als ik daar ben, leef ik helemaal op en breng ik een hele boost positieve spirit daar het huis in. Als ook dat nog doorgaat, zit mijn zomervakantie bijna volgepland en hoef ik me niet meer te vervelen! Ik heb er nu al zin in! Nu eerst nog examens... verdrietig
22 mrt 2007 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Jeananas
Jeananas, vrouw, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende