Zou die man nou echt bestaan?
Zou die man nou echt bestaan? Of ja, wie zegt dat het een man is... Hij, Zij is, wat gij gelooft... Ik probeer me de laatste tijd er veel minder mee bezig te houden... Met Hem dan, want die God, zoals de katholieken het geloven, die is er niet wat mij betreft..
Maarja.. wie ben ik omdat te zeggen.. Ik wordt er moe van, dat de gelovige die ik ken, of de gelovige die ik zie in een film of nabije omgeving, alles zo snel aan God opdragen.. 'God wilde het zo' of 'Wat moet god hier wel niet van denken?'
Naïef vind ik het.. Zó zwak zijn om over dingen na te denken, dat je dan maar gelijk een geloof neemt zodat Hij de verklaring is. En terwijl ik dat dan zo hardop zeg, kan je toch een ding niet ontkennen, en dat is dat gelovige toch echt veel nadenken... Je zou haast zo'n geloof gaan volgen, om te kijken wat de kracht erachter is, wil het niet dat bij mij de angst groeit dat ik, hetgeen ik nu zo tegen ben, mijn geloof zou kunnen worden omdat ik het aannemelijk vind...
Maar ben ik dan ook zo Naïef? Ik wil de mensen die wel geloven ook niet dom noemen of wat dan ook, sterker nog, ik zal 'God' ook gewoon zoals wordt verwacht met een hoofdletter typen. Ik heb wel respect voor de mensen die steun aan hem hebben, maar of het eerlijk is tegenover hunzelf, vraag ik me af...
Ik heb een tijdje in de keuken mogen kijken van de Kerk. Een kerkkoor, de Kerk, het gezang, de bedoelingen... het is vertrouwd, geloofwaardig tot bepaalde hoogte, maar ben ik zo Naïef?
C.
Deze verhalen zijn ook na te lezen op www.caipirinia.tk
caipirinia, man, 42 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende