zoveel gedachtes, vragen...

Dit gaat over de zelfde ex als m'n verhaal "die ex waarvoor je nooit gevoelens verliest... "

zoveel gedachtes en zoveel vragen, maar geen antwoorden....
Ik heb weer zo goed contact met hem.. alles is zo gezellig, het ophalen van mooie herrineringen, hij die af en toe de moeite neemt om hier heen te komen voor n wandeling..als het mogelijk n skype gesprek en anders de hele dag op app.
afentoe vallen er lieve woordjes en t voelt amazing...

we hebben zoveel besproken.. over hoe t was.. hoe we t willen.. de toekomst.. alles..
maarja.. ik ben zo onzeker en hij heeft t zo lastig gemaakt om hem nog te vertrouwen..
toen ging hij vreemd. waarom zou hij dat nu niet doen ?

hij heeft n hoop uitgelegd en ik begrijp n groot deel.. maar dat haalt zeker de pijn niet weg die t heeft gebracht.. kvind dit zo lastig he!
het is net of er een soort patroon is ontstaan.. als hij n vriendin heeft weet hij me te vertellen wat hij nog voelt.. zodra het uit is lijkt hij mij ook weg te duwen.
hij zegt dat hij angstig is.. dat hij t ziet als de relatie voor de rest van zn leven en dat hij dat nog niet aankan ofzo ?! like whut..

maarja.. nu he.. hoe leuker alles lijkt te worden.. hoe meer angsten ik ook begin te krijgen..hij betekend zo ontzettend veel voor me... k zou hem bijna liever als n gwne vriend houden zodat hij altijd bij me in de buurt is.. dan als relatie met kans dat t stuk loopt en voorgoed over is...is dat gek ?
k vind dit zo lastig...

iedere x dat k hem zie of spreek word het intenser.. in wil hem bij me hebben....ik mis hem.. kan niet wachten tot ik zijn armen om me heen heb...

maarja, wie zegt dat ik hem kan vertrouwen ?
gaat hij er straks weer vandoor met n ander ?
als het wel wat word, is hij dan trouw aan mij ?

tis nu anderhalf jaar uit.. en kheb n aantal keer gedacht er overheen te zijn, maar nee hoor.. t komt altijd terug.
hij zegt t zelfde te hebben.. hijs van me blijven houden.
kweet dat we jong zijn.. maar hijs de gene met wie ik wil blijven! echt...

iedereen is er tegen he... kdenk datk ruzie zou krijgen met mn ouders...
mn vrienden zeggen... zet hem uit je hoofd, je verdient meer...
en ik zeg gwn "het intresseert me niet "
ik vind mn vrienden ontzettend belangrijk.. en tis fijn dat willen datk goede keuzes maak..

maar kheb nu mee gemaakt dat n relatie met n ander ook niet goed voelt.. want dan ga k hem missen.
kheb t idee dat alleen hij me gelukkig kan maken.
en zodra ik hem alleen al spreek op whatsapp lijkt alles weer perfect..

kweet gwn niet meer watk moet of wil...
mn gevoel achterna gaan...n relatie met hem aangaan.. wanneer t kan en hopen dat hij me niet weer kwetst.
of is t toch echt beter om hem uit mn leven te gooien, want kheb t idee datk dan altijd dat gevoel ga houden datk hem mis, dat ik hem naast me wil hebben.

ik voel me gwn leeg zonder hem.. met hem is alles zo perfect... n veilig gevoel..
en toch zoveel onzerheden en angsten op t zelfde moment..

WAAROM IS ALLES ZO TEGEN STRIJDIG ?!?!