Seksueel misbruikt, geen steun, nieuwe opleiding
18+ verhaal
Even mn verhaal van me af schrijven......
Seksueel misbruik:
Toen ik 15 was hadk n "vriendje" van 17 jaar. hij had t idee van "wij zijn verliefd en seks hoort daarbij" nou.. ik had echt nog geen idee wat het allemaal inhield.
Ik wou er ook niks mee te maken hebben! Ik vind t vreselijk om hier over in details te praten. dus dit ga ik ook niet doen, hij is iig ver over mijn grenzen van dat moment gegaan.
Ik heb het al die tijd weg gestopt, er na een relatie van n jaar aangegaan. er was veel moeilijk, maar ik begreep niet waarom. Uiteindelijk werd er op mn opleiding gezegd van "er zit iets niet lekker in jou maar wat.. geen idee" dus na veel gepush van die ex waar ik een jaar mee was. heb ik m'n verhaal op papier gezet en aan mn mentor gegeven.
Nieuwe opleiding:
Ik heb vermoeidheidsklachten, nu al 6 jaar moe. lig als 18 jarig meisje om 8 uur of eerder in bed, en zodra ik een uur op school zat was ik helemaal leeg gezogen. Ik kwam niet meer toe aan mijn werkstukken. dit was een groot probleem begon erg achter te lopen op school.
school probeerde me te pushen om stappen te ondernemen om er over heen te komen wat er gebeurd was toen ik 15 was. Er werd tegen mij gezegd bij n portfoliogesprek "volgende week ben je naar de dokter geweest en heb je een verwijzing naar het ggz aan gevraagd, want anders moet je sowieso stoppen met de opleiding"
ik wou er absoluut niet mee stoppen en had zo hard gevochten om op de opleiding te blijven, maar deze stappen om er wat mee te gaan doen, die waren nog te groot voor mij. ondanks dat toch maar gedaan.
ggz kwam met "het is een beetje een raadseltje" wat betreft mn vermoeidheid en die jongen die over mn grenzen is gegaan daar konden ze eigenlijk niets mee.
Ik krijg al jaren lang te horen.. dat ik een puzzeltje ben, dat ze t niet weten wat betreft mn vermoeidheid. ik moest deze stap maken om naar ggz te gaan. ik heb dit gedaan met onwijs veel moeite.. met de hoop dat ze eindelijk wat voor me konden betekenen, maar nee. weer n teleurstelling!!!
Uiteindelijk moeten stoppen met mn opleiding. en iets anders gezocht, doe nu een particuliere opleiding.
Geen steun thuis:
Mijn mentor vond dat k thuis moest vertellen waar ik mee zit. maar dit was voor mij ontzettend moeilijk! mn mentor heeft mn moeder gebeld met t bericht dat.. ik haar iets moest vertellen wat moeilijk is voor mij. zodat dit heuveltje al genomen was. Op het moment dat ik het vertelde, leek t mn moeder niets te doen.
het was al n paar jaar terug, en ze kan er niks meer mee.
ze vroeg waarom t mij nu zo verdrietig maakte.. alles wat ik kon doen was huilen.
daarna heb ik verteld over dat school mij pusht om naar ggz te gaan.
ik vroeg haar om mee te gaan. om haar steun, maar ze zij dat ze dat niet kon. ze is zelf al moe en zwak. heeft t zelf zwaar. en ze begon over de kosten van t ggz omdat ik bijna 18 zou worden etc.
ik kreeg gewoon een preek van mn moeder over verschillende dingen, terwijl ik op de bank in tranen zat... te vertellen waar ik al n tijd mee worstel..
Ondertussen lijkt het allemaal vergeten. Op mijn oude opleiding hebk mn verhaal gedeeld, zo van.. denk aan jou grenzen!! doe niets wat je niet wilt. t beschadigd je. maar de steun van mn klasgenoten heb ik dus niet meer aangezien ik n andere opleiding doe.
mn moeder die negeert het gewoon en die schuift alles op datk zo vermoeid ben.
mn vader praat bijna niet met me, en mn broertje heeft geen idee wat er aan de hand is.
ik voel me zo alleen. niemand waarmee ik kan praten... soms word het me echt te veel. en dan.. hebk t gevoel datk instort.
Ik heb nooit gezien dat mn moeder me niet steunt, ik heb nooit zoiets groots van haar gevraagd. mijn wereld storte ineens in. opeens opende het mn ogen over mn thuis situatie, die gewoon niet goed zit.
Ik heb nu alles in grote lijnen neer gezet, gwn om weer een beetje rust te vinden. maar dit verhaal gaan dus jaren over heen, ik vind t lastig en weet er nog steeds niet goed mee om te gaan.
Seksueel misbruik:
Toen ik 15 was hadk n "vriendje" van 17 jaar. hij had t idee van "wij zijn verliefd en seks hoort daarbij" nou.. ik had echt nog geen idee wat het allemaal inhield.
Ik wou er ook niks mee te maken hebben! Ik vind t vreselijk om hier over in details te praten. dus dit ga ik ook niet doen, hij is iig ver over mijn grenzen van dat moment gegaan.
Ik heb het al die tijd weg gestopt, er na een relatie van n jaar aangegaan. er was veel moeilijk, maar ik begreep niet waarom. Uiteindelijk werd er op mn opleiding gezegd van "er zit iets niet lekker in jou maar wat.. geen idee" dus na veel gepush van die ex waar ik een jaar mee was. heb ik m'n verhaal op papier gezet en aan mn mentor gegeven.
Nieuwe opleiding:
Ik heb vermoeidheidsklachten, nu al 6 jaar moe. lig als 18 jarig meisje om 8 uur of eerder in bed, en zodra ik een uur op school zat was ik helemaal leeg gezogen. Ik kwam niet meer toe aan mijn werkstukken. dit was een groot probleem begon erg achter te lopen op school.
school probeerde me te pushen om stappen te ondernemen om er over heen te komen wat er gebeurd was toen ik 15 was. Er werd tegen mij gezegd bij n portfoliogesprek "volgende week ben je naar de dokter geweest en heb je een verwijzing naar het ggz aan gevraagd, want anders moet je sowieso stoppen met de opleiding"
ik wou er absoluut niet mee stoppen en had zo hard gevochten om op de opleiding te blijven, maar deze stappen om er wat mee te gaan doen, die waren nog te groot voor mij. ondanks dat toch maar gedaan.
ggz kwam met "het is een beetje een raadseltje" wat betreft mn vermoeidheid en die jongen die over mn grenzen is gegaan daar konden ze eigenlijk niets mee.
Ik krijg al jaren lang te horen.. dat ik een puzzeltje ben, dat ze t niet weten wat betreft mn vermoeidheid. ik moest deze stap maken om naar ggz te gaan. ik heb dit gedaan met onwijs veel moeite.. met de hoop dat ze eindelijk wat voor me konden betekenen, maar nee. weer n teleurstelling!!!
Uiteindelijk moeten stoppen met mn opleiding. en iets anders gezocht, doe nu een particuliere opleiding.
Geen steun thuis:
Mijn mentor vond dat k thuis moest vertellen waar ik mee zit. maar dit was voor mij ontzettend moeilijk! mn mentor heeft mn moeder gebeld met t bericht dat.. ik haar iets moest vertellen wat moeilijk is voor mij. zodat dit heuveltje al genomen was. Op het moment dat ik het vertelde, leek t mn moeder niets te doen.
het was al n paar jaar terug, en ze kan er niks meer mee.
ze vroeg waarom t mij nu zo verdrietig maakte.. alles wat ik kon doen was huilen.
daarna heb ik verteld over dat school mij pusht om naar ggz te gaan.
ik vroeg haar om mee te gaan. om haar steun, maar ze zij dat ze dat niet kon. ze is zelf al moe en zwak. heeft t zelf zwaar. en ze begon over de kosten van t ggz omdat ik bijna 18 zou worden etc.
ik kreeg gewoon een preek van mn moeder over verschillende dingen, terwijl ik op de bank in tranen zat... te vertellen waar ik al n tijd mee worstel..
Ondertussen lijkt het allemaal vergeten. Op mijn oude opleiding hebk mn verhaal gedeeld, zo van.. denk aan jou grenzen!! doe niets wat je niet wilt. t beschadigd je. maar de steun van mn klasgenoten heb ik dus niet meer aangezien ik n andere opleiding doe.
mn moeder die negeert het gewoon en die schuift alles op datk zo vermoeid ben.
mn vader praat bijna niet met me, en mn broertje heeft geen idee wat er aan de hand is.
ik voel me zo alleen. niemand waarmee ik kan praten... soms word het me echt te veel. en dan.. hebk t gevoel datk instort.
Ik heb nooit gezien dat mn moeder me niet steunt, ik heb nooit zoiets groots van haar gevraagd. mijn wereld storte ineens in. opeens opende het mn ogen over mn thuis situatie, die gewoon niet goed zit.
Ik heb nu alles in grote lijnen neer gezet, gwn om weer een beetje rust te vinden. maar dit verhaal gaan dus jaren over heen, ik vind t lastig en weet er nog steeds niet goed mee om te gaan.
14 okt 2013 - bewerkt op 20 mei 2022
- meld ongepast verhaal
-
flinder (opgeheven op 22-03-2024)
maandag 14 oktober 2013 09:49
veel herkenning in je verhaal!
probeer te blijven delen met anderen ( heb ik tot voor kort nooit gedaan ) je gaat je zo alleen voelen hierin..!!
mocht je de behoefte voelen je mag me altijd pben..!
sterkte
-
MisteryMe
maandag 14 oktober 2013 10:09
Ontzettend bedankt!! ik heb je meteen een pb gestuurd!!!
-
myheart86
maandag 14 oktober 2013 10:54
Ik herken ook veel in je verhaal. Ik heb het thuis nooit verteld. Nu ongeveer twaalf jaar verder heb ik hulp gezocht bij een psycholoog. Ik vind het prettig op hulp te krijgen. Doe wat je zelf wilt en laat niks opleggen. Ik heb nu pas hulp gezocht omdatik er nu klaar voor was. Xx
-
xxxjustme
maandag 14 oktober 2013 12:59
Wat naar voor je dat eerst van alles hebt moeten meemaken en dat je vervolgens thuis geen goede steun krijgt.
Misschien is het een idee om op internet eens te gaan zoeken naar lotgenoten en bij hen te vragen wat zij hebben gedaan en hoe zij hulp hebben gezocht?
Ik zou je graag willen helpen, maar dat gaat moeilijk. Ik heb wel problemen, en ik krijg er intensieve hulp voor. Maar mijn verhaal is niet te vergelijken met de jouwe. Bij mij zijn er ook geen problemen met geldzaken en zo, want ik heb veel verzekerd gekregen. -
GrannySmit (opgeheven op 31-10-2013)
maandag 14 oktober 2013 13:21
Heb zelf hulp gehad bij de GGZ en heel veel aan gehad!
Denk dat jij net de verkeerde hebt getroffen dat ze je niet kunnen helpen met het verhaal over je verleden. Lijkt mij dat ze er op zijn minst naar kunnen luisteren toch? De meneer die ik had kon heel goed luisteren en gaf simpele en logische oplossingen. Ik denk dat je iemand nodig hebt waar je je verhaal wel in details kan vertellen. Heb je iemand die je vertrouwd een vriendin bijvoorbeeld? Of misschien helpt het om je verhaal in details op te schrijven en op prive zetten. Dan ben je het in ieder geval kwijt en maak je het voor jezelf duidelijker hoe het allemaal zit. Je moet je in ieder geval niet schuldig voelen over wat die jongen heeft gedaan want er is geen reden waarom iemand zo ver mag gaan als jij daar niet klaar voor was. -
entropy
maandag 14 oktober 2013 16:11
Ik heb ook ervaring met misbruik, maar dan niet structureel. Zelfs ik vond het moeilijk er na twintig jaar eindelijk voor uit te komen. Dus ik snap dat jij dat ook moeilijk vindt.
-
Anonyma (opgeheven op 3-2-2014)
maandag 14 oktober 2013 19:18
Kan alleen maar zeggen dat het herkenbaar is.
Mijn ouders weten echter van niks, heb het meerdere keren geprobeerd door te zeggen:
'Er is in mijn jeugd veel meer gebeurd dan jullie weten en dat moet misschien wel eens gebeuren.'
Kreeg ik te horen dat ik niet moest doen alsof ik een slachtoffer was van mijn jeugd en dat ik een prima kindertijd heb gehad.
Tja, ouders....
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 26 feb 2015 pannenkoeken ( 2 )
- O 23 feb 2015 zo lekker verliefd! ( 2 )
- O 12 nov 2014 moe
- O 03 feb 2014 Praten.
- O 27 jan 2014 Moe
- O 30 dec 2013 zoveel gedachtes, vragen...
- O 26 okt 2013 veel geslapen.
- O 23 okt 2013 Vast in de negativiteit.. ( 1 )
- O 14 okt 2013 top dag!
- O 14 okt 2013 Seksueel misbruikt, geen steun, nieuwe opleiding 18+ ( 7 )