*zucht*...

Waar moet ik beginnen?
Zo veel emoties, zo veel meegemaakt... mooi en minder mooi...

De drie dagen met Koos waren een hemel op aarde... alles ging perfect, ik was compleet ontstresst... heerlijk... ben in m'n collegeblok een verslag aan het schrijven, want ik wil elk miniem detail opschrijven en onthouden, voor het leven bewaren... zo mooi was het...

Sja, maar dan komj e thuis... en dan?
Een halfuur daarna opgebeld... m'n oudtante overleden... m'n moeder was dol op haar, m'n oma ook natuurlijk (ik kende haar natuurlijk wat minder goed).. en t is toch even moeilijk natuurlijk... emotioneel .. kan niet zo goed uit m'n woorden komen... baal ervan dat ik tijdens de begrafenis in Straatsburg izt, ik ga zondag natuurlijk even condoleren... meer kan ik niet doen en dat vind ik rot.. verder sja... hoe omschrijf je dat rare gevoel als iemand je ontvallen is???

En dan het gevoel dat je ineens weer alleen bent, waar je eerst met z'n tweeën de hele tijd samen bent... tranen van geluk, verdriet, vermoeidheid, woede, eenzaamheid... heel raar was het... naweeën nog vandaag...

Onsamenhangend stukje, maar voor mij even voldoende.
24 feb 2006 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Roozzie
Roozzie, vrouw, 37 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende