Zwaarste maand...
Afgelopen jaar heb ik me redelijk goed gehouden, maar deze maand wordt het echt zwaar! Ik voel het gewoon aan mijn hele lichaam, mijn gedachten zijn constant afwezig, ik kan 's nachts totaal niet slapen en ben gigantisch gespannen...
Als er geen reden voor zou zijn dacht ik altijd dat het vanzelf wel over zou gaan, maar ik weet donders goed waarom ik me zo voel... deze maand is het kerst en het is over 2 weken 23 december, de dag van mijn moeders dood vorig jaar! Ik zit uren voor me uit te staren en heb geen idee hoe ik naar die dag toe moet leven... Op school kent niemand me, ben het hele jaar schuil gegaan achter mijn 2e leven: De vrolijke en altijd positieve ik, maar ik kan het nu niet meer, en niemand begrijpt er iets van!!!
Ik wil het ook niet uitleggen, dus meestal loop ik gewoon weg...niets voor mij ik ga altijd wel de confrontatie aan, maar heb het gevoel dat ik ieder moment kan gaan huilen........
Mijn pa en broer wilde eigenlijk geen kerstboom, maar ik heb ze er toch 1 laten kopen, ik vind dat we niet opeens alles moeten gaan veranderen nu zij er niet meer is, ik weet dat ze de kerst niet levend heeft meegemaakt vorig jaar, maar ze lag wel naast de kerstboom opgebaard en alleen maar omdat het haar wens was! Hoe moeilijk het ook is, ik wil niet alles laten vergaan! Misschien wel egoistisch...
Heb morgen een wiskunde overhoring, maar ik kan me er niet toe zetten op te leren, ik weet dat het moet, ik wil graag studeren volgend jaar en heb dat wiskunde echt nodig, maar ik voel dat het goed komt!!!
Ik zit in de werkkamer en kan bij de buren naar binnen kijken, zie haar de tafel dekken en hem vrolijk praten, die kleine loopt vrolijk rond...het maakt me gelukkig, en het doet me zeer! Hoop dat niemand ooit hoeft te doorstaan wat ik al heb meegemaakt in mijn korte leven... Ik weet dat ik niet oud wordt, waarom weet ik niet, maar dat voel ik.
Ik ga zo maar even naar de was en eten koken!
Als er geen reden voor zou zijn dacht ik altijd dat het vanzelf wel over zou gaan, maar ik weet donders goed waarom ik me zo voel... deze maand is het kerst en het is over 2 weken 23 december, de dag van mijn moeders dood vorig jaar! Ik zit uren voor me uit te staren en heb geen idee hoe ik naar die dag toe moet leven... Op school kent niemand me, ben het hele jaar schuil gegaan achter mijn 2e leven: De vrolijke en altijd positieve ik, maar ik kan het nu niet meer, en niemand begrijpt er iets van!!!
Ik wil het ook niet uitleggen, dus meestal loop ik gewoon weg...niets voor mij ik ga altijd wel de confrontatie aan, maar heb het gevoel dat ik ieder moment kan gaan huilen........
Mijn pa en broer wilde eigenlijk geen kerstboom, maar ik heb ze er toch 1 laten kopen, ik vind dat we niet opeens alles moeten gaan veranderen nu zij er niet meer is, ik weet dat ze de kerst niet levend heeft meegemaakt vorig jaar, maar ze lag wel naast de kerstboom opgebaard en alleen maar omdat het haar wens was! Hoe moeilijk het ook is, ik wil niet alles laten vergaan! Misschien wel egoistisch...
Heb morgen een wiskunde overhoring, maar ik kan me er niet toe zetten op te leren, ik weet dat het moet, ik wil graag studeren volgend jaar en heb dat wiskunde echt nodig, maar ik voel dat het goed komt!!!
Ik zit in de werkkamer en kan bij de buren naar binnen kijken, zie haar de tafel dekken en hem vrolijk praten, die kleine loopt vrolijk rond...het maakt me gelukkig, en het doet me zeer! Hoop dat niemand ooit hoeft te doorstaan wat ik al heb meegemaakt in mijn korte leven... Ik weet dat ik niet oud wordt, waarom weet ik niet, maar dat voel ik.
Ik ga zo maar even naar de was en eten koken!
11 dec 2005
- meld ongepast verhaal
-
meer
zondag 11 december 2005 19:54
heel veel sterkte..
-
Pasja
zondag 11 december 2005 22:55
Hoe moeilijk het ook is, ik wil niet alles laten vergaan! Misschien wel egoistisch...
Nee dat is het niet. Het is juist goed van je dat je je broer en vader een beetje pushed om dingen toch gewoon door te laten gaan. Jullie moeten tenslotte allemaal door, ook zonder je moeder. En ik weet zeker dat ze het ook zal waarderen als jullie straks net zo'n mooie kerstboom hebben als waar zij bij opgebaard lag. Daarbij is het voor jullie waarscheinlijk ook weer een stukje verwerking om toch weer een kerstboom in huis te halen, misschien zelfs met de zelfde versiering. Sterkte in ieder geval, en laat het maar gewoon gebeuren, je kunt de tijd toch niet tegenhouden.
Knuffel &
Pasja -
NumB
zondag 11 december 2005 23:53
Ik ben het helemaal met Pasja eens...
Negeren kan je het allemaal toch niet...
Heel, heel veel sterkte -
Chicky
dinsdag 13 december 2005 00:28
tnx allemaal...
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 19 feb 2006 De Meeting...
- O 18 feb 2006 Toen was het raak... 18+
- O 15 feb 2006 Ehm...ja ( 2 )
- O 13 feb 2006 Een date.... ( 5 )
- O 12 feb 2006 Chillheid... ( 5 )
- O 02 feb 2006 Best wel ok...
- O 29 jan 2006 Geen spijt...!?!
- O 29 jan 2006 Eigen keuze...
- O 28 jan 2006 Echt te lekker.... ( 6 )
- O 27 jan 2006 Mijn autobiografisch boek… ( 1 )
- O 25 jan 2006 Wanneer weet je het zeker...?
- O 25 jan 2006 Mijn 18+ verhaal... ( 8 )
- O 23 jan 2006 Ietsje verder.... ( 2 )
- O 23 jan 2006 Toppunt van.... ( 1 )
- O 22 jan 2006 De beste relatie?!?