Zwangerschap week 9-20
Hallo hallo!
Grappig hoe ik, nu ik zwanger ben, echt wat minder actief ben op deze site. Toch iets minder behoefte om er veel over te delen ofzo, terwijl ik er wel eigenlijk elke dag veel mee bezig ben...
In de afgelopen weken (maanden zelfs, eigenlijk!) heb ik gehad:
11-weken-termijnecho (klopte precies met de inseminatiedatum, dus uitgerekende datum in december)
11-weken-3d-echo (echt heel erg bijzonder om te zien, hele kindje pastte nog in beeld, zulke lieve voetjes en handjes....)
13-weken medische echo (daarin werd alles voor zover mogelijk langsgelopen, heeft het baby'tje een blaasje dat gevuld is, een maagje, is de ruggengraag voor zover te zien gesloten, zitten de darmen al allemaal in het buikje (die zitten eerst nog deels in de navelstreng!), zijn de hersens aangelegd en hebben ze de juiste vorm, wat zijn de afmetingen etc etc). Alles was goed!!
17-weken-checkup (goede bloeddruk, hartje luid en duidelijk te horen, ik had geen vragen dus mocht snel weer weg)
20-weken-echo (medische echo waarbij alles al een heel, heel stuk duidelijker te zien is dan bij de 13-weken- echo. En ook hier weer, na zo'n 3 kwartier liggen en kijken en meten en beoordelen: alles goedgekeurd! De mannen hadden ingebeld voor deze echo, omdat ze op vakantie waren. Vanwege het tijdsverschil was het bij hen 2 uur 's nachts!!! Gelukkig hadden ze er wel wat nachtrust voor over. Later die dag hebben we nog gebeld en alles nabesproken en weer gekletst over hoe het met mij gaat)
Verder heb ik bekeken wat voor soort zwangerschapscursus ik wil doen, en we komen waarschijnlijk uit op een cursus waarbij alle 3 'mijn' mannen welkom zijn, een cursus die één hele dag duurt en die van informatief tot ademhalingsoefeningen gaat, zonder erg zweverig te zijn (er staat een biertje koud voor de mannen)
Ook heb ik nagedacht over waar ik wil bevallen, en mijn voorkeur blijft bij een geboortecentrum: daar heb je wel een wat huiselijke omgeving (alleen al qua licht lijkt me dat een fijn verschil met een ziekenhuis) maar ben je wel in de buurt van een ziekenhuis mocht dat nodig zijn (en ikweet dat 80% van de vrouwen die voor het eerst bevallen in het ziekenhuis eindigen).
Gelukkig staan mijn verloskundigen daar ook achter en zijn ze bereid tzt een stukje te rijden.
Ook heb ik inmiddels de 22-weken-vaccinatie gepland, dat gebeurt eind deze maand. Door deze vaccinatie, die ik dus gewoon in mijn arm krijg, is de baby bescherm tegen onder andere kinkhoest, wat erg gevaarlijk kan zijn voor kleine kinderen die nog niet zelf gevaccineerd zijn (en die vaccinaties krijgen ze wel in hun eerste levensjaar, maar pas na 3 vaccinaties is de bescherming optimaal).
Qua contact met de wensouders is dit vanwege hun vakantie even op een íets lager pitje: we appen wel maar door het tijdsverschil zijn het niet vaak complete gesprekken. Gelukkig zijn ze binnenkort weer op Nederlandse bodem!
En hoe het met mij gaat? Ja, goed!! Ik dij al behoorlijk uit, heb het eerste schopje al gevoeld in week 17, dus inmiddels ben ik daar helemaal mee vertrouwd (al worden ze af en toe echt al sterker, wow!), heb heel veel zin in snoep en chips en moet daar echt een beeeetje mee uit gaan kijken, ik wil natuurlijk liever niet 25kg aankomen ofzo. De hitte is niet fantastisch maar ik red me zeker wel, onder andere met voetenbadjes met magnesiumzout en een ventilator op m'n gezicht als ik thuis aan het werk ben.
Hoe is het met jullie? hebben jullie nog vragen over mijn traject of zwangerschap? Die mag je natuurlijk stellen, hier of in een privébericht!
Grappig hoe ik, nu ik zwanger ben, echt wat minder actief ben op deze site. Toch iets minder behoefte om er veel over te delen ofzo, terwijl ik er wel eigenlijk elke dag veel mee bezig ben...
In de afgelopen weken (maanden zelfs, eigenlijk!) heb ik gehad:
11-weken-termijnecho (klopte precies met de inseminatiedatum, dus uitgerekende datum in december)
11-weken-3d-echo (echt heel erg bijzonder om te zien, hele kindje pastte nog in beeld, zulke lieve voetjes en handjes....)
13-weken medische echo (daarin werd alles voor zover mogelijk langsgelopen, heeft het baby'tje een blaasje dat gevuld is, een maagje, is de ruggengraag voor zover te zien gesloten, zitten de darmen al allemaal in het buikje (die zitten eerst nog deels in de navelstreng!), zijn de hersens aangelegd en hebben ze de juiste vorm, wat zijn de afmetingen etc etc). Alles was goed!!
17-weken-checkup (goede bloeddruk, hartje luid en duidelijk te horen, ik had geen vragen dus mocht snel weer weg)
20-weken-echo (medische echo waarbij alles al een heel, heel stuk duidelijker te zien is dan bij de 13-weken- echo. En ook hier weer, na zo'n 3 kwartier liggen en kijken en meten en beoordelen: alles goedgekeurd! De mannen hadden ingebeld voor deze echo, omdat ze op vakantie waren. Vanwege het tijdsverschil was het bij hen 2 uur 's nachts!!! Gelukkig hadden ze er wel wat nachtrust voor over. Later die dag hebben we nog gebeld en alles nabesproken en weer gekletst over hoe het met mij gaat)
Verder heb ik bekeken wat voor soort zwangerschapscursus ik wil doen, en we komen waarschijnlijk uit op een cursus waarbij alle 3 'mijn' mannen welkom zijn, een cursus die één hele dag duurt en die van informatief tot ademhalingsoefeningen gaat, zonder erg zweverig te zijn (er staat een biertje koud voor de mannen)
Ook heb ik nagedacht over waar ik wil bevallen, en mijn voorkeur blijft bij een geboortecentrum: daar heb je wel een wat huiselijke omgeving (alleen al qua licht lijkt me dat een fijn verschil met een ziekenhuis) maar ben je wel in de buurt van een ziekenhuis mocht dat nodig zijn (en ikweet dat 80% van de vrouwen die voor het eerst bevallen in het ziekenhuis eindigen).
Gelukkig staan mijn verloskundigen daar ook achter en zijn ze bereid tzt een stukje te rijden.
Ook heb ik inmiddels de 22-weken-vaccinatie gepland, dat gebeurt eind deze maand. Door deze vaccinatie, die ik dus gewoon in mijn arm krijg, is de baby bescherm tegen onder andere kinkhoest, wat erg gevaarlijk kan zijn voor kleine kinderen die nog niet zelf gevaccineerd zijn (en die vaccinaties krijgen ze wel in hun eerste levensjaar, maar pas na 3 vaccinaties is de bescherming optimaal).
Qua contact met de wensouders is dit vanwege hun vakantie even op een íets lager pitje: we appen wel maar door het tijdsverschil zijn het niet vaak complete gesprekken. Gelukkig zijn ze binnenkort weer op Nederlandse bodem!
En hoe het met mij gaat? Ja, goed!! Ik dij al behoorlijk uit, heb het eerste schopje al gevoeld in week 17, dus inmiddels ben ik daar helemaal mee vertrouwd (al worden ze af en toe echt al sterker, wow!), heb heel veel zin in snoep en chips en moet daar echt een beeeetje mee uit gaan kijken, ik wil natuurlijk liever niet 25kg aankomen ofzo. De hitte is niet fantastisch maar ik red me zeker wel, onder andere met voetenbadjes met magnesiumzout en een ventilator op m'n gezicht als ik thuis aan het werk ben.
Hoe is het met jullie? hebben jullie nog vragen over mijn traject of zwangerschap? Die mag je natuurlijk stellen, hier of in een privébericht!
12 aug 2022
- meld ongepast verhaal
-
Azura
vrijdag 12 augustus 2022 18:29
Wat fijn dat alles zo voorspoedig loopt!
Ik heb toch wel een paar vraagjes mbt het leven na de geboorte van de baby. Blijf je dan in contact met baby en de vaders? En zo niet, onderneem je dan momenteel stappen om de scheiding van de baby makkelijker voor jezelf te laten verlopen? Ik stel het me allemaal ontzettend lastig voor, hoe sta jij daar in? 
-
Draagmoeder
vrijdag 12 augustus 2022 18:53
Hee Azura,
Ja, ik blijf zeker weten in contact met de vaders en baby. Als ik het mensen héél kort uit wil leggen, wordt ik in de praktijk een soort tante; zeker een familielid, maar wel één die je niet elke week of maand hoeft te zien (zo is dat bij de meeste mensen denk ik,uitzonderingen daar gelaten).
In het begin zie ik ze nog vaak omdat ik een tijdje melk wil doneren. Ik maak mezelf geen zorgen over scheiding makkelijker maken, dat ik al vanaf het begin weet dat dit hún kindje is, ik zelf geen moedergevoelens ervaar (en ook niet écht denk te gaan ervaren), en zelf geen kinderen wil maakt dit voor mij tot nu toe geen issue.
Wat ik wel heb gedaan, en de vaders ook, is vooraf met een psycholoog praten, of die misschien nog obstakels of moeilijkheden zag nu, en ook zodat mijn verhaal bekend is en de drempel laag is mocht er toch iets 'mis' gaan. En dan zeg ik 'mis' tussen aanhalingstekens, omdat in deze situatie het ook mis zou zijn als ik opeens zulke moedergevoelens zou krijgen dat ik het kindje zou willen houden. Kan ik me niet voorstellen, maar ik weet door alle verhalen ook écht wel dat hormonen héél veel kunnen doen, dus dat is wel iets waar ik rekening mee hou.
De band tussen mij, mijn vriend en de vaders is ook zo goed, open en eerlijk dat ik zeker weet dat ik het zou kunnen delen als ik met mijn gevoel worstel, en dat ze me daar echt in zouden willen helpen.
En ik ken ook nog heel veel andere draagmoeders waar ik alles aan zou kunnen vragen/vertellen en waar ik zo hulp kan verwachten mocht ik het ooit nodig hebben
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 11 okt 2021 Vasectomie en advocaat
- O 11 okt 2021 Kinderwenscoach
- O 01 aug 2021 Ouders van de wensouders ontmoet & kinderwenscoach
- O 12 jul 2021 Mijn ouders hebben de wensouders ontmoet
- O 25 jun 2021 Zwangerschapsdingen & ouders
- O 07 jun 2021 To do's dit jaar mbt draagmoederschap
- O 02 jun 2021 Een kind voor een ander ( 1 )
- O 31 mrt 2021 Cocktailavond met de mannen
- O 24 feb 2021 Wensouders beter leren kennen
- O 25 jan 2021 Ontmoeting 2 met wensouders ( 3 )
- O 31 dec 2020 Wensouders 'ontmoeten' mijn vriend
- O 08 dec 2020 Ontmoeting
- O 29 okt 2020 Op zoek naar geschikte ouders ( 2 )
- O 21 okt 2020 Wil ik draagmoeder worden? ( 12 )