Wil ik draagmoeder worden?

Hallo allemaal,

Ik ben nieuw op deze site omdat ik vond dat ik 'iets' nodig had om mijn gedachten met 'de buitenwereld' te delen. Deze plek lijkt me klein en anoniem genoeg om dat hier te doen. En het onderwerp hebben jullie al gelezen. Deze vraag, wil ik draagmoeder worden, stel ik mijzelf het laatste jaar ongeveer. En dit is niet omdat ik vrienden of familie heb die geen kinderen kunnen krijgen, en dat ik dus hun wil helpen. Dit is puur: zelf wil ik absoluut geen kinderen. Mijn vriend ook niet. Maar waarom zou ik een stel, ook al ken ik ze misschien nog niet, niet het gelukkigste stel ter wereld maken door mee te helpen aan hun grootste droom? 9 maanden lang een kindje dragen, liefde meegeven en het dan een liefdevol thuis geven bij een stel dat geen kinderen kan krijgen?

Ik hoop dat jullie als lezer niet al te afkeurend lezen nu... Ik snap dat het deze emotie wel bij veel mensen oproept. Waarom zou je 'je kind afstaan'!? Daarop is mijn antwoord makkelijk, het zal niet mijn kind zijn. Ja, ik wil het in mijn buik dragen, accepteer de ongemakken en geniet van de eerste bewegingen. Ja, ik doorsta de bevalling. En ja, daarna mag het kindje met ZIJN of HAAR ouders mee naar huis. Ik zou op de achtergrond wel in het leven van het kindje willen blijven. Af en toe een berichtje en foto hoe het gaat, langs mogen komen op vakanties, en dat het kindje weet dat ik het met liefde gedragen heb.

Het lijkt me echt zoiets bijzonders, dat ik recent 'op zoek' gegaan ben naar wensouders. Want zo heten ongewenst kinderloze stellen die op zoek zijn naar iemand die ze kan helpen met het vervullen van hun grote wens. En wie weet.... over een jaar of 2? Ik wil namelijk de wensouders eerst ontzettend goed leren kennen, voordat ik er ook maar over na kan denken of ik dit écht wil doen!

Ben benieuwd of jullie vragen of opmerkingen voor me hebben, of bijvoorbeeld ervaringsverhalen (mag ook viavia). En wellicht kan ik jullie hier op de hoogte houden van mijn proces (en het voor mezelf ook op de computer zetten)

21 okt 2020 - meld ongepast verhaal

Draagmoeder, vrouw, 32 jaar

Pelientje woensdag 21 oktober 2020 21:54
Ik vind het juist een hele mooie gedachte. Jouw "visie" doet me denken aan het YouTube stel Joyce en Scarlet van ikvrouwvanjou. Daar gaat het niet over een draagmoeder, maar wel om een stel dat een derde persoon nodig heeft om een kind te krijgen. De manier waarop zij de juiste persoon hebben gevonden vind ik heel bijzonder. En als je ziet hoe de "bonusouders" omgaan met het kind en de ouders; ik vind het echt prachtig. Dus een tip om ze eens op te zoeken en de vlogs te kijken van het gehele proces!
Feather__ woensdag 21 oktober 2020 23:50
Mooie gedachtes alleen vraag ik me af hoe je het voor je ziet als je wél opeens moedergevoelens krijgt. En je het kindje wel als jouw kindje gaat zien.
Wettelijk gezien ben jij de moeder (het kind krijgt jouw naam, als je getrouwd bent wordt je man automatisch vader en juridisch is het van jullie) en zullen de wensouders hun eigen kindje moeten adopteren. Ze hebben geen rechten. Als jij opeens wel gevoelens hebt en het kindje helemaal niet wilt laten adopteren staat het recht dus aan jou kant, kan jij dan die ouders zonder blikken of blozen vertellen dat ze hun kindje niet krijgen? En zeg nooit nooit want je hebt geen idee wat een zwangerschap met je lijf en je hersenen (gevoelens) gaat doen.

En even de hele andere kant op mocht er uiteindelijk om wat voor reden dan ook besloten worden om niet over te gaan op adoptie (door bijvoorbeeld een verleden met politie ofzo) dan zit jij dus met een kindje. Het hele adoptieproces gaat ook in dit geval gewoon in werking dus de ouders worden helemaal gecheckt door de raad van de kinderbescherming.

Dat is wel een van de redenen dat wij dit niet aandurven. Mocht de draagmoeder opeens toch besluiten om het kindje te houden dan sta je op dit moment als wensouder helemaal nergens. Ze willen er wel nieuwe regels voor gaan maken maar ik heb geen idee wanneer dit gebeurt of in gaat.
Draagmoeder donderdag 22 oktober 2020 09:33
Pelientje: dat stel ken ik! Ik heb Ikvrouwvanjou in het begin best veel gevolgd, en ben daar eigenlijk mee gestopt omdat hun vlogs rond die tijd altijd bol stonden van het gevloek/gescheld, en dat is totaal niet mijn ding!
Vond het nu wel heel leuk om even te kijken hoe het met hun kleine ging,die is al groot zeg!

Feather: Hoe ik het voor me zie als ik opeens zó extreme moedergevoelens zou krijgen dat ik het kind écht wil houden, is dat ik in therapie zou gaan. Het druist echt tegen álles in als ik zo'n belangrijke afspraak 'teniet zou doen' vanwege hormonen/oergevoel. Want daar komt het op neer: nu ik het objectief bekijk heb ik zo ontzettend veel meer redenen om geen moeder te willen zijn, dan wel,dat al dat zou veranderen dan komt het door de hormonen, en dat is niet eerlijk. Daarnaast zou ook mijn vriend dan die gedachte moeten delen, en dat zie ik al helemaal niet voor me. Dan zou hij een kind van een andere man moeten opvoeden... Het voelt allemaal zó vergezocht dat ik me niet eens kan voorstellen dat het gebeurt.
Daarnaast wordt er natuurlijk van tevoren wel een contract opgesteld waar in staat dat dit niet mijn kindje is en dat ik het kindje ook niet zal houden.

Begrijp ik dat jullie wensouders zijn, maar vanwege de reden die je noemt draagmoederschap niet overwegen?
Feather__ donderdag 22 oktober 2020 11:45
Dat contract is op dit moment niet rechtsgeldig. Dus dan kan je wel een contract hebben maar als de draagmoeder besluit niet over te willen gaan tot adoptie dan is het niet meer dan wat woordjes op papier.

Wij zitten in een icsi traject. We hebben de hoop nog niet opgegeven maar mocht dit uiteindelijk niet lukken dan is dat inderdaad de reden dat we nooit voor een draagmoeder zouden durven gaan.

Hoevaak hoor je niet dat vrouwen geen kinderen willen, per ongeluk zwanger raken en dan hoteldebotel zijn op hun kind. Soms zelfs al ver in een adoptieprocedure zitten maar dan uiteindelijk toch het kind houden. Je hebt wettelijk ook nog 6 maanden bedenktijd na de adoptie.
Draagmoeder donderdag 22 oktober 2020 12:21
Feather: dat weet ik inderdaad, van de rechtsgeldigheid. Maar ik kan me met geen één vezel in mijn hoofd indenken dat ik moeite steek in wensouders leren kennen, ze jarenlang leer kennen, zo goed dat ik besluit dat ik dit wil doen,en dat ik dan zou denken 'oh ik hou het kind toch'. Wat dat betreft denk ik dat het makkelijker is dat ik geen kinderen heb en geen kinderen wil...

Niet dat jullie besluit om dit nooit te willen vanwege die reden 'afkeur' ofzo hoor! Maar ik kan het me oprecht niet voorstellen, het zou té oneerlijk zijn om iemands kind af te pakken, simpelweg omdat mijn hormonen/oergevoel zeggen 'dat ik het niet weg moet geven'.

Daarnaast is er nog een kans dat ik dit traject doorga voor ik getrouwd ben. In dat geval is het nog wat makkelijker, omdat de wenspapa in dat geval het kind kan erkennen en dus al de vader is, in plaats van mijn man.
Draagmoeder donderdag 22 oktober 2020 12:21
Daarnaast natuurlijk echt héél veel succes met jullie icsi traject, ook niet niks!
Daisy donderdag 22 oktober 2020 19:23
Ik vind de gedachte in ieder geval wel heel mooi!
Maar ik ben ‘t met Feather eens.
Wat als die gevoelens wel komen.
Feather__ donderdag 22 oktober 2020 20:08
Dankjewel! ?
Masegralu donderdag 22 oktober 2020 21:14
Ik hoor geen enkele woord vanuit de wensmoeder ... vlgs mij ik dacht te lezen dat jij niet je eicel zou gebruiken , dus in alle opzichten is “ jou “ kind niet! Ik ben heel eerlijke ben 52 en zoals sommige weten willen wij nog kinderen. Maar als ik jou lees zijn je redeneringen ergens nog te betrokken om een goede draagmoeder te zijn, met nog te veel “ willen” sorry mogelijk andere wens ouders voor jou idee / wensen vallen, ik zou niet voor kiezen, je bent te betrokken ( als ik vanuit gaat dat jij niet zelfde dna draagt ) met een kind die eigenlijk niet van jou is .hier krijg ik geen fijn onderbuik gevoel, ik heb betere redenen gehoord van andere draagmoeders , veel beter onderbouwd enzo. Ik wens je sterkte.
Draagmoeder vrijdag 23 oktober 2020 09:08
Mariarita: dan heb ik het niet duidelijk verwoord, het zou zeker wel met mijn eicel zijn.
Dat zou ook moeten, aangezien ik geen 'compleet gezin' (lees: kinderen) heb, en dus niet in aanmerking kom voor hoogtechnologisch draagmoeder zijn.
Ik ben heel benieuwd, verandert je perspectief dan?

Daarnaast is het natuurlijk helemaal prima als jij draagmoederschap anders voor je ziet! Daarom beschrijf ik ook dat ik mensen wil leren kennen die er hetzelfde instaan als ik, waar ik echt een klik mee heb.
Ik ben ook wel benieuwd of je kunt uitleggen waarom het iets 'slechts' is, als een draagmoeder betrokken is/blijft. Of is dat alleen voor jullie persoonlijk?
Draagmoeder vrijdag 23 oktober 2020 09:09
en, ter aanvulling: ik neig ernaar voor een homokoppel te dragen,dan zijn er dus alleen wenspapa's en geen wensmama
Masegralu vrijdag 23 oktober 2020 10:27
We kiezen uit personelijk reden, een financieel , een opvoeding , ook als we kiezen voor draagmoederschap Met eigen eicel voor andere voorwaarden. Ook als zou het kind van mijn eigen man. We hebben ( niet omdat we ondankbaar vinden ) ook hoge eisen voor de draagmoeder en haar omgeving/ familie l.ook vanuit het belang van het kind, dat staat voorop alles een iedereen.

O 03 jul 2023 Gestopt met borstvoeding
O 01 jan 2023 Bevallen van een gezonde (draag)zoon! ( 4 )
O 02 dec 2022 Verlof en laatste loodjes!? ( 4 )
O 14 nov 2022 Bijna verlof! ( 1 )
O 27 okt 2022 Bewegingen vanbinnen & bijna verlof ( 2 )
O 11 okt 2022 Morgen 30 weken zwanger ( 3 )
O 16 sep 2022 zwanger zijn is leuk! ( 7 )
O 29 aug 2022 Zwangerschap week 20-24 ( 2 )
O 12 aug 2022 Zwangerschap week 9-20 ( 2 )
O 13 jul 2022 Zwangerschap week 8-13
O 06 jul 2022 Hartstikke ZWANGER! ( 3 )
O 16 apr 2022 nog niet ongesteld
O 06 apr 2022 Wachten
O 01 apr 2022 Eerste ovulatie en inseminatie 18+
O 18 mrt 2022 Eerste keer ongesteld

vorige volgende