Zwart witte herinneringen

Herinneringen verwrongen tussen
vandaag en gisteren.
Het voelt of ik er zomaar bij ben weggelopen.
Alles lijkt gedwongen vergeten te zijn,
Haat de kilte die me achtervolgen.
Voel de rillingen achter op mijn rug.
Maar buigen doe ik er niet voor nooit.

Recht liever mijn rug,
en trek me op aan de tijden die we hadden.
Toen alles nog goed en vredig leek.
Laat mijn gedachten dansen door de lege kamers.
Waar deuren open gaan maar jammer genoeg ook weer sluiten.
Zie de stofdeeltjes dwarrelen,
in het laatste zonlicht dat mijn ogen bereikte.

Sluit een mooi boek, waarin ik ademloos las,
en waarvan ik de laatste zinnen zelf geschreven heb.
Het was te mooi mijn liefje, tot hier,en tot nu.
Het lijkt het bittere einde te zijn,
waar ons verleden haar glans begint te verliezen.
En waar ik noodgedwongen op zoek ben,
naar de kleuren van mijn toekomstdromen.

liefdesverdriet
27 mei 2009 - bewerkt op 27 mei 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van foxie
foxie, man, 123 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende