Zwitserland
Nog wat foto's die de bergwandeling. Of eigenlijk de pauze die we bij de berg hadden genomen.
Het was een behoorlijke klim. We zijn iets van 500 tot 600 meter gestegen. In afstand is dat niet zo hoog, maar als je dat omhoog moet, dan is dat behoorlijk wat. Ook omdat we om moesten lopen en een gedeelte dus ook weer naar beneden moesten en weer omhoog, was er handig. Ergens net na het ingestorte stukje werden we ingehaald door een man op een mountain bike. We stonden alle vier al te kijken van Hoe dan? Hoe kan je hier nog zo door fietsen? Het ging in een behoorlijk tempo.
Ergens wilde ik naar rechts, waar we naar links moesten. Als ik naar rechts was gegaan dan had ik het steile pad naar de top genomen en dan was ik nog verder onnodig omgelopen. Maar op dat punt stond de mountain bike aan een wegwijzerpaaltje vast...
Wij verder naar boven. Toen we aan het inpakken waren kwam de beste man in sneltreinvaart naar beneden met twee wandelstokken. Toen wisten we nog niet dat hij het was. Hij was binnen tien minuten van de top op het punt waar wij zaten. Op dat moment was ik met mijn broertje al verder gelopen. Hij heeft met Robin en Tineke nog even een praatje gemaakt en ging ons daarna inhalen. Dat ging met een gemak waar je helemaal eng van werd. Hij kwam ons in zo'n hard tempo voorbij alsof hij de hele dag al bergafwaarts ging. En het is echt een steile klim van nog eens drie of vier honderd meter. Nadat hij ons inhaalde waren we weer op de splitsing waar zijn fiets stond. Hij bevestigde zijn stokken aan zijn fiets, stapte op en ging weer verder. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Hij hebben echt moeite gehad om via de makkelijke weg te gaan. Dat was een hele aparte gewaarwording.
Nu de foto's.
Het meer waarin we de as hebben uitgestrooid.
Het uitzicht
Ons zelfgemaakte bankje wat de nu al drie jaar staat
En ik ben nou eenmaal gek op vlinders
Scorpio, vrouw, 37 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende