.

Pff, lag om half 11 uitgeteld in bed, ik dacht dat ik zo weg zou zijn. Nee hoor, natuurlijk niet. Mn hoofd zit weer eens te vol. Dus tja, dan toch maar even schrijven, ookal voel ik me daar te moe voor.. Anders val ik gewoon niet in slaap denk ik. Had ik dat om half 11 maar bedacht, dan sliep ik nu misschien. Afijn, als hebt ook geen hol.

Vandaag heb ik eindelijk een gitaar gekocht! Ik wilde t al jaren, maar eerst was ik bang dat mn broer me een na-aper zou vinden (hij speelt gitaar), dus koos ik voor een keyboard. Daar was ik mee gestopt omdat ik toch wel weer wilde dansen. Nu heb ik na afgelopen dansvoorstellingen besloten er mee te stoppen, grotendeels door de verschrikkelijke meiden daar. Anyway, ik besloot op Pianoles te gaan bij de buurvrouw, dat heb ik nu een maand, en ik besloot dat ik deze zomervakantie eindelijk eens een gitaar zou kopen en gitaar ga leren spelen. Dat heb ik dus gedaan! Een van de weinige keren dat ik een voornemen ook daadwerkelijk uitvoer (yeey!). Vanmiddag op YouTube lessen gezocht en geoefend. Mn vingers en hand/onderarmspieren deden er pijn van, maar ik kan nu wel mooi het E akkoord, E mineur, A akkoord, A mineur en de E7 en A7! En die pijn is dan zo heerlijk, dan voel je tenminste dat je bezig bent! Nu even doorzetten en dan kan ik eindelijk piano/keyboard EN gitaar spelen! Dus ook al ben ik moe, ik kan mn gevoel dan uiten in muziek! Zeker een goed streven! En de dans zal ik zeker missen, het idee alleen al doet een beetje pijn, maar daar kom ik vast wel weer overheen. Morgen weer verder oefenen, tot mn broer weer iets meer tijd heeft doe ik t zelf en VIA YouTube, want wanneer hij tijd heeft vind hij t ook leuk om mij les te geven en te helpen!(:

Ben ook deze vakantie bezig met een ander voornemen. Een tekening maken van Jim Morisson (of met twee r'en, ik hou van die man maar ik schrijf zn achternaam altijd fout..), overleden zanger van The Doors. Niet dat ik mooi kan tekenen hoor.. Het begon ooit als een grapje maar t werd serieus en het leek me wel leuk om te geven voor op zn eigen studentenkamertje. Ik moet zeggen dat t er tot nu toe nog best mooi uitziet! En geloof me, dat zeg ik niet snel Maar ik moet de neus nog tekenen en dat vind ik altijd het moeilijkste.. Op hoop van zege dan maar!

Vandaag ook mama aan het huilen gemaakt.. Ze ging mee om een gitaar te kopen maar ze maakte er weer een chaotische zooi van met dat gestress van haar. Kan ze ook niet veel aan doen, maar ik werd gewoon een beetje pissig op haar toen we die winkel uit waren. Toen zag ik dat haar ogen vochtig werden en kon ik niet meer boos zijn, heb ik sorry gezegd en dat ze er ook niets aan kan doen, dat weet ik, maar ik vond t gewoon vervelend en dat t me ook vervelend voor haar zelf, dat ze alles zo chaotisch voor haarzelf maakt..
Ze zei dat ik haar even met rust moet laten. Ik keek uit het raam (in de auto) terwijl zij even haar tranen liet gaan. Ik wist dat ze zelf zou aangeven wanneer ze erover wilde praten. Na een tijdje gooide ze t eruit.
"Ik kan er gewoon niets aan doen, t gaat vanzelf. Ik was nooit zo weetje.. Ik was altijd heel relaxed enzo, maar sinds de laatste paar jaren.." ze huilt. We hebben t erover, ik vraag haar dingen, zij gooit t eruit. Ze had t nodig, na al die spanning met papa ook. We hebben weer even een goed gesprek gehad, ze zei dat ze gewoon sinds papa's ongeluk (jaren terug) vaak stress heeft omdat ze toen zoveel papierwerk kreeg en ze had/heeft zelf ME en kon t dus niet an op dat moment: al die WAO papieren. Sindsdien krijgt ze om de kleinste dingen al dat gevoel terug. Ik heb haar gezegd dat ze dan toch ook eens om hulp moet vragen. Daar ging ze niet op in en ik weet dat ze dat niet kan. Heb ik ook tegen haar gezegd. Dat ze dat eens moet proberen af te leren, want ze staat er niet alleen voor. Hoop dat ze dat goed in haar koppie heeft geknoopt, maar ik betwijfel t. In ieder geval ging ze daarna even shoppen, eindelijk heeft ze weer eens leuke kleding voor haarzelf gekocht. Tja, van shoppen voel je je toch vaak beter (als t lukt ). Heb haar gecomplimenteerd en zo enthousiast mogelijk gereageerd en je zag aan haar dat t shoppen haar goed had gedaan. Ze koopt haast nooit iets voor haarzelf terwijl ze dat dik verdient. Heerlijk om haar lachend en zelfverzekerd te zien, want dat is de laatste tijd steeds minder, ookal probeert ze dat voor te verbergen, zelfs voor ons. Ken haar langer dan vandaag..

Man, wat een dag. En zoveel heb ik niet eens gedaan.. Nu maar hopen dat dit geholpen heeft en dat ik zo in een diepe, heerlijke slaap val.