1 ding waar ik echt heel erg veel intresse in heb
ah gos, ik kreeg vanmiddag een berichtje op msn dat ik gemist werd hier.........
Tering daar gaat mn ego weer mijlenver omhoog joh.... (thnx sas)
Ik ben inderdaad minder aan t schrijven hier, dat komt door verschillende dingen, ik ben druk, tering druk, als ik niet druk ben ben ik leuke dingen aan t doen of slaap aan t inhalen......
ik lees elke dag MD, maar tijd voor schrijven heb ik niet meer, ik zie dat zelf als n goede ontwikkeling, want mijn ervaring is, hoe meer ik hier schrijf hoe beroerder ik me voel..
Verder heeft t ook geen nut om 4 keer per dag een verhaal te schrijven wat eigenlijk op hetzlefde neerkomt. (ik voel me kut blablabla)
Dus nu ff update.
ik heb geminderd met de pillen. t mocht van de dokter dus ik ben radicaal aan t minderen geweest..... SLECHTE ZET,... hij zei dat ik t mocht proberen maar wel zodra ik merkte dat t foutging weer naar t oude... dus (spijt me dat ik dit moet bekennen) ik ben weer op 2 X 20 paroxetine per dag.... de oxazepam ben ik nog wel zoveel mogelijk aan t ontwijken...
dus eigenlijk heb ik een KLEINE terugval de laatste paar dagen, en daar ben ik best n beetje van geschrokken, ik wist niet dat ik zo afhankelijk van die AD ben geworden.. Dat was nooit mijn bedoeling geweest, want hoe je t ook bekijkt, die troep is vergif, als je niet al zelfmoordneigingen en shit krijgt, dan krijg je wel lichamelijke klachten, allemaal dingen die ik wist voor ik eraan begon, maar je moet toch wat, en ik voel me liever gelukkig en ga op mn 50e dood, dan dat ik tot mn 80e ongelukkig ben...
Maar ja, ik ben er dus een soort van afhankelijk volgens mij, en daar ben ik best n beetje schijtziek van......
Maar verder heb ik t eigenlijk wel leuk meestal, op de laatste dagen na, maar daarom noem ik t n KLEINE terugval, want n terugval is er, maar ik weet nu dat ik me, hoe kut ik me ook voel, ertoe kan zetten om mee te kunnen doen, en als dat door die AD komt, prima, want die AD, maken me niet vrolijk, die helpen me... dat vrolijke, gezellige en gekke, komt uiteindelijk wel uit mijzelf...
Nu ik hier bij mn moeder weer zit, hoe jammer ik dat ook vind, ik besef me nu wel dat dit de enige "volwassen" oplossing is, ik had mn eigen huis kunnen houden, maar dan was ik niet verder gekomen, dan had ik n leven gehad dat stilstond, dan was mn leven over 5 jaar nog net als nu....
nu heb ik deze stap genomen, ik ga mn best doen zoveel mogelijk te sparen, en als ik dan zometeen een eigen huisje krijg, dan is dat alleen van mij, nieuwe meubels ering, alleen van mij, nieuwe vloer erin, alleen van mij, alles alleen van mij en mij en mij alleen,... mijn eigen leven beginnen, tot nu toe begonnen mijn levens altijd zodra ik n meid tegenkwam en t werd serieus,.... nu ga ik een nieuw leven in mijn eentje beginnen, en als ik dat doe kan niemand me dat leven weer afpakken...
Want al zou ik volgende week met iemand iets krijgen, dan nog blijf ik volhouden, mijn toekomst is mijn toekomst, en daar mag best iemand nu al bij, maar ik ga er niet meteen mee samenwonen of zo... al heeft die meid n mooie eensgezinswoning en weet ik veel, ik blijf bij mn moeder tot ik mn eigen plek heb...
Op dit moment telt niemand meer, alleen ik, ik ben de allerbelangrijkste persoon van mijn hele leven... en ik ben niet egoistisch, ik kies voor mezelf.
en dan hoor je verhalen over V, en ik zal je zeggen, t zal me n worst wezen... dat ze nu opeens wel uitgaat, laat opblijft en zo.... wat zij doet op dit moment, wordt ik niet beter of slechter van, haar leven en mijn leven, zijn 2 compleet verschillende levens, t intresseerd me allemaal niks..
Er is maar 1 ding waar ik echt heel erg veel intresse in heb.....
IK
Tering daar gaat mn ego weer mijlenver omhoog joh.... (thnx sas)
Ik ben inderdaad minder aan t schrijven hier, dat komt door verschillende dingen, ik ben druk, tering druk, als ik niet druk ben ben ik leuke dingen aan t doen of slaap aan t inhalen......
ik lees elke dag MD, maar tijd voor schrijven heb ik niet meer, ik zie dat zelf als n goede ontwikkeling, want mijn ervaring is, hoe meer ik hier schrijf hoe beroerder ik me voel..
Verder heeft t ook geen nut om 4 keer per dag een verhaal te schrijven wat eigenlijk op hetzlefde neerkomt. (ik voel me kut blablabla)
Dus nu ff update.
ik heb geminderd met de pillen. t mocht van de dokter dus ik ben radicaal aan t minderen geweest..... SLECHTE ZET,... hij zei dat ik t mocht proberen maar wel zodra ik merkte dat t foutging weer naar t oude... dus (spijt me dat ik dit moet bekennen) ik ben weer op 2 X 20 paroxetine per dag.... de oxazepam ben ik nog wel zoveel mogelijk aan t ontwijken...
dus eigenlijk heb ik een KLEINE terugval de laatste paar dagen, en daar ben ik best n beetje van geschrokken, ik wist niet dat ik zo afhankelijk van die AD ben geworden.. Dat was nooit mijn bedoeling geweest, want hoe je t ook bekijkt, die troep is vergif, als je niet al zelfmoordneigingen en shit krijgt, dan krijg je wel lichamelijke klachten, allemaal dingen die ik wist voor ik eraan begon, maar je moet toch wat, en ik voel me liever gelukkig en ga op mn 50e dood, dan dat ik tot mn 80e ongelukkig ben...
Maar ja, ik ben er dus een soort van afhankelijk volgens mij, en daar ben ik best n beetje schijtziek van......
Maar verder heb ik t eigenlijk wel leuk meestal, op de laatste dagen na, maar daarom noem ik t n KLEINE terugval, want n terugval is er, maar ik weet nu dat ik me, hoe kut ik me ook voel, ertoe kan zetten om mee te kunnen doen, en als dat door die AD komt, prima, want die AD, maken me niet vrolijk, die helpen me... dat vrolijke, gezellige en gekke, komt uiteindelijk wel uit mijzelf...
Nu ik hier bij mn moeder weer zit, hoe jammer ik dat ook vind, ik besef me nu wel dat dit de enige "volwassen" oplossing is, ik had mn eigen huis kunnen houden, maar dan was ik niet verder gekomen, dan had ik n leven gehad dat stilstond, dan was mn leven over 5 jaar nog net als nu....
nu heb ik deze stap genomen, ik ga mn best doen zoveel mogelijk te sparen, en als ik dan zometeen een eigen huisje krijg, dan is dat alleen van mij, nieuwe meubels ering, alleen van mij, nieuwe vloer erin, alleen van mij, alles alleen van mij en mij en mij alleen,... mijn eigen leven beginnen, tot nu toe begonnen mijn levens altijd zodra ik n meid tegenkwam en t werd serieus,.... nu ga ik een nieuw leven in mijn eentje beginnen, en als ik dat doe kan niemand me dat leven weer afpakken...
Want al zou ik volgende week met iemand iets krijgen, dan nog blijf ik volhouden, mijn toekomst is mijn toekomst, en daar mag best iemand nu al bij, maar ik ga er niet meteen mee samenwonen of zo... al heeft die meid n mooie eensgezinswoning en weet ik veel, ik blijf bij mn moeder tot ik mn eigen plek heb...
Op dit moment telt niemand meer, alleen ik, ik ben de allerbelangrijkste persoon van mijn hele leven... en ik ben niet egoistisch, ik kies voor mezelf.
en dan hoor je verhalen over V, en ik zal je zeggen, t zal me n worst wezen... dat ze nu opeens wel uitgaat, laat opblijft en zo.... wat zij doet op dit moment, wordt ik niet beter of slechter van, haar leven en mijn leven, zijn 2 compleet verschillende levens, t intresseerd me allemaal niks..
Er is maar 1 ding waar ik echt heel erg veel intresse in heb.....
IK
01 feb 2010 - bewerkt op 01 feb 2010
- meld ongepast verhaal
-
*.Angel.*
dinsdag 02 februari 2010 03:15
Heel goed dat je eens echt voor jezelf kiest, uiteindelijk moet je met jezelf verder en is een veilige, stabiele basis wel zo prettig.
AD is een goed middel om een periode waarin je het zelf niet allemaal even goed kan handelen, te overbruggen. Hopelijk zie je je terugval ook niet als een ''Nu ben ik terug bij af''-situatie, probeer door te gaan en voor je uit te blijven kijken - alleen heb ik het idee dat je dat doet.
Rustig aan, en zet hem op! X -
Mr Happy
dinsdag 02 februari 2010 08:11
Terugval is nog maar net n paar dagen bezig, ik denk dat omdat ik nu dan toch maar weer aan mn normale lading per dag ben gegaan het ook niet zo lang meer zal duren voor t wer beter gaat....
Ik had t ook niet op dit moment moeten doen, heb net mn huis opgezegd, ben daar de boel aan t inpakken en weghalen, en ik woon weer bij mn moeder, wat ik ook de hele tijd heb willen voorkomen....
t was te vroeg denk ik, over een tijdje probeer ik het gewoon weer... -
Su.zanne
dinsdag 02 februari 2010 12:27
Je hebt in elk geval een veel positiever instelling dan in je vorige verhalen.
Wees trots op jezelf! -
swellink
zaterdag 06 februari 2010 15:38
whahahah tis toch erg ook he... zie nu pas dat je er weer een verhaal op had gezet hahahah
(schaam schaam)
maarre.... ondanks dat je nog in een hele moeilijk eperiode zit,.klinkt het allemaal toch weer een beetje positiever.
volgens mij ben je echt wel de goede kant op aan het gaan !
ben trots op je,.enne,...volhouden he!!!
x sas
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 28 mrt 2010 'T viel reuze mee ( 2 )
- O 17 mrt 2010 De politie is je beste vriend? ( 10 )
- O 13 mrt 2010 ;) ( 2 )
- O 03 mrt 2010 In mijn hoofd ( 3 )
- O 24 feb 2010 stel dat ik 80 wordt en t blijft zo ( 1 )
- O 23 feb 2010 what the hell happened ( 10 )
- O 19 feb 2010 Waar ben ik goed mee bezig dan? ( 5 )
- O 17 feb 2010 Axe, wimmel axelander ( 2 )
- O 17 feb 2010 ff sarcastisch ( 10 )
- O 16 feb 2010 en daarna sterf je
- O 15 feb 2010 Het overleven dat ik moet.... ( 1 )
- O 14 feb 2010 X-files op veronica ( 4 )
- O 11 feb 2010 iemand zijn leven aandoen ( 5 )
- O 07 feb 2010 En dan mag je uitstappen.... ( 3 )
- O 06 feb 2010 Geen dromen, wensen of plannen ( 2 )