Vandaag moest mijn zus voor controle naar Leiden . Omdat ik moest werken ging mijn oudste zus met haar mee.
Ze moest er om kwart voor 2 zijn..Vorige week was ze ook al teruggeweest,ze hoefde toen niet te wachten en stond binnen 10 minuten weer buiten. Alles was goed,was de boodschap. Wij blij natuurlijk !
Zus voelt zich prima,de wond geneest mooi,behalve dat ene stukje waar wat hechtingen los waren gegaan..
[Ik had nog zo gezegd dat ze geen radslag moest maken..
]
Vol goede moed gingen ze op weg,en ik verwachtte al snel een goednieuwsberichtje . In ieder geval voor 3 uur,want ik moest nog werken.
Om 3 uur had ik nog niks gehoord..bibber,bibber..Shit,thuiszitten is niks ! Dan kun je er beter zelf bij zijn..
Ik moest op weg naar mevrouw P. Mobiel standby in mijn hand..Waarom bellen ze verdorie nou niet ??
De eerste 5 nieuwe grijze haren had ik toen al..
Eenmaal bij mevrouw P houd de narigheid niet op..Want haar zoon (die ene ja) heeft vorige week te horen gekregen dat hij Hodgkin heeft..Vandaag voor het eerst een chemo gekregen..
Zij moest haar verhaal kwijt uiteraard,maar pfoe..dat viel voor mij niet echt mee..
Na een tijdje kwam haar zoon dus thuis,Mevr.P compleet overstuur..hij zag er zo beroerd uit . Huilen natuurlijk..
En ik maar wachten op een verlossend telefoontje..Haalde ondertussen van alles in m'n hoofd..
Dus toen ze zei:''Ga maar naar huis Carla,'' was ik al weg..
Racen op de fiets,snel naar zus..Tref ik haar doodkalm aan op de bank..
''Wat is er allemaal loos dan ?'' ''Niks,hoezo ?'' ''Jezus,ik ben duizend doden gestorven man,ik hoorde maar niks..''
''Ik heb je een paar keer gebeld,maar je had een storing op de telefoon..je was niet te bereiken..''
''Pffff,wat een dag zeg..''
Nouja,het gaat dus goed met zus,ze hebben al wat hechtingen verwijderd . Maar voor dat gaatje moet ze volgende week naar de plastisch chirurg . Weet niet wat ze gaan doen,maar dat horen we wel..
Bij het tellen van mijn grijze haren zag ik dat er in de loop van de dag NOG 5 bij waren gekomen..
Maarja,is het ergste niet..