100 dagen zelfliefde challenge
Idee gestolen van nightdream.
Nu het zomervakantie is wil ik graag werken aan bepaalde doelen. Hier horen een gezond eetpatroon bij, sporten maar ook geestelijk gezonder worden. Op dit moment heb ik dus zomervakantie, mijn eerste jaar pedagogiek zit er bijna op (nog even afwachten op uitslag van tentamens). Iets wat ik dit jaar geleerd heb, dat ik echt meer opmezelf mag vertrouwen. Ik ben te onzeker, niet assertief genoeg. Ook heb ik dit jaar erg last faalangst gehad. Dit zijn allemaal dingen die mij eigenlijk heel erg tegen zitten in mijn opleiding. Waar het vandaan komt weet ik wel .. maar soms vraag ik mij gewoon af waarom het mij maar niet lukt om het los te laten. Soms ben ik bang dat ik gewoon gewend ben zo te zijn. Het is wel veilig, ik kan nooit falen want in mij ogen doe ik dat al. In mijn ogen is het toch nooit genoeg. Niemand kan mij echt raken. Soms ben ik bang dat wanneer ik mezelf iets gun, dat dit voelt als arrogantie, waar ik door zal slaan. Het is gewoon niet goed alsof ik ongeluk over mezelf afroep als ik 'goed denk overmezelf'. Maar nu het zomer is, tja, ik voel me best wel eenzaam alsof ik in een gat zak. En nu besef ik maar weer, dat ik de enige persoon ben met wie ik door moet. Als ik mezelf niets gun en niet vanmezelf kan houden? Nouja ik verval in een cliche.
Anyway. Vanuit deze gedachten en tijd die ik nu heb, ga ik de uitdaging aan! Hopelijk een stap de goede richting in.
Nu het zomervakantie is wil ik graag werken aan bepaalde doelen. Hier horen een gezond eetpatroon bij, sporten maar ook geestelijk gezonder worden. Op dit moment heb ik dus zomervakantie, mijn eerste jaar pedagogiek zit er bijna op (nog even afwachten op uitslag van tentamens). Iets wat ik dit jaar geleerd heb, dat ik echt meer opmezelf mag vertrouwen. Ik ben te onzeker, niet assertief genoeg. Ook heb ik dit jaar erg last faalangst gehad. Dit zijn allemaal dingen die mij eigenlijk heel erg tegen zitten in mijn opleiding. Waar het vandaan komt weet ik wel .. maar soms vraag ik mij gewoon af waarom het mij maar niet lukt om het los te laten. Soms ben ik bang dat ik gewoon gewend ben zo te zijn. Het is wel veilig, ik kan nooit falen want in mij ogen doe ik dat al. In mijn ogen is het toch nooit genoeg. Niemand kan mij echt raken. Soms ben ik bang dat wanneer ik mezelf iets gun, dat dit voelt als arrogantie, waar ik door zal slaan. Het is gewoon niet goed alsof ik ongeluk over mezelf afroep als ik 'goed denk overmezelf'. Maar nu het zomer is, tja, ik voel me best wel eenzaam alsof ik in een gat zak. En nu besef ik maar weer, dat ik de enige persoon ben met wie ik door moet. Als ik mezelf niets gun en niet vanmezelf kan houden? Nouja ik verval in een cliche.
Anyway. Vanuit deze gedachten en tijd die ik nu heb, ga ik de uitdaging aan! Hopelijk een stap de goede richting in.
10 jun 2016
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 10 mrt 2019 Curretage ( 6 )
- O 24 nov 2018 De ex ( 4 )
- O 20 jul 2018 Therapeut. ( 7 )
- O 05 jun 2018 Ik schrik
- O 09 apr 2018 Bij de crisisdienst. ( 2 )
- O 26 aug 2017 Piekeren ( 1 )
- O 19 jul 2017 Familievakantie. ( 6 )
- O 03 jul 2017 Jaloezie ( 2 )
- O 27 jun 2017 Vakantie ellende.
- O 02 jun 2017 Chaos
- O 08 mei 2017 Krokodillentranen.
- O 04 mei 2017 Sportschool angst ( 7 )
- O 29 apr 2017 Liefde en relaties. ( 5 )
- O 26 apr 2017 Maathouden
- O 20 apr 2017 Bang