11 november 2009

Mijn verhaal


11. november is de dag dat mijn lichtje branden mag. het is de dag voor elk klein kind graatis snoep.
maar voor mij is 11 november 2009 een totaale ramp.
10 november was mama aan het dweilen en voelde zich in een keer niet lekker, mama voelt zich vaker niet lekker; ik dacht er is niks aan de hand. maar ze had pijn aan der borst en was aan het overgeven haar armen werden zwaar en ze werd zieker en zieker; ik heb de dokter gebelt; en hij kwam meteen. U heeft een griep, zijn woorden herinder ik me als de dag van gister. U heeft een griep. waarom ik zeg ineenkeer uit het niets? dat kan voorkomen zegt hij. die avond is mijn moeder vroeg gaan slapen. en woensdag ochtent is ze nog opgestaan voor me broertje om hem naar school te sturen. smiddags is ze gaan slapen. en heb ik ook nog koffie met haar gedronken. savonds om kwart over 8 roept mama mij kim er is koffie; maar ik zat GTST te kijken en ik zei. ik kom er zo aan. Half 9 begon mijn film op RTL 5. ik dacht in de pauze van die film ga ik koffie halen. 20:50 ging ik naar beneden, en haalde koffie; mama zullen we samen die film kijken; nee kim. ik kijk de meest 25 sexy momenten; alsjeblieft mammie; nee kim. oke; vooruit omdat jij het bent; en ik wil opstaan om naar boven te gaan en zeg tot straks in de volgende pauze mama.

Maar mama reageerde niet meer. ze lag blauw en paar met haar hoofd naar achter en maakte een gorgelende geluid; zoals een hond die het heet heeft in de zomer. ik ren naar der toe; ik tik op der wang mama blijf bij me mama. ik voelde niet aan der pols ik wist dat het niet goed was. ( mensen zeggen altijd voel aan der hand luister naar de aandemhaling. maar als het moment daar is dat iemand een hartaanval krijgt zie je heel goed. dat die gene op dat moment dood is!!! ze lag stil en levenloos op de bank met der hooft naar achter blauw en paars, je hoorde alleen dat geluid. mama gaf geen antwoordt. op dat moment was ze DOOD, LEVENLOOS, ik ging kei hart gillen. en was der aan het reanimeren( JEUGD EHBO CURSIS GEHAD) mond op mond beademing; me broertje kwam naar beneden en was aan het huilen hij raakte in paniek. ik had ondertussen de ambulance aan de telefoon. en vertelde mijn verhaal en de ambulance en politie was onderweg, op dat moment komt mijn stiefvader binnen; hij kan ranimeren hij heeft al iemands leven gered. en hij neemt het over van mij was nog aan het reanimeren. hij trok mama van de bank en gooide der op de grond; ik rende met me broertje naar buiten; wachten op de ambulance en poltie; hoe een hekel ik heb aan mijn broertje arm in arm knuffelend huilende wachten wij samen op onze sokken op de poltie en ambulance; en daar kwam de poltie; wij zwaaien met onze armen hun rennen , ze rende voor mama haar leven. gelukkig hadden ze zo een reanimatie zet bij zich en hielpen mama; we hoorde kei hard de sirene, van de ambulance; hij kwam er aan mama zou mee worden genomen dat was duidelijk!!. wij werden naar de buuren gestuurt; het ranimeren met die aparaten mochten wij niet zien. ik kon niet wachten en rende weer naar huis; en mama werd mee genomen; ik riep kei hard; mama blijf bij ons ik hou van je.! de beste vriendin van mama kwam en die nam ons mee; ik wou naar het flevoziekenhuis; waren we er bijna belt me vader ons; mama word tnaar het AMC gebracht; mama werd gedottert.! de eerste 3 dagen waren stabiel; de tweede nacht zat me vader met me mama te praaten; en toen ineens zei ze ik heb pijn aan me rug; en toen boem! weer een hartaanval; maar ze hebben haar weer geranimeert.!!
een paar dagen mochten wij op bezoek; en ik sta alleen met mama; en ze zegt ik heb pijn aan me rug; die zin deed mij pijn. bang voor weer een hartaanval!. maar gelukkig niet.de eerste 3 dagen had ze geheugen verlies; ze wist niet waar ze was; en ze vroeg wel 100x kim moet je niet werken? en jef moet je niet naar school; maar mama praate!!!!! een week later mocht ze naar flevoziekenhuis; en daar ligt ze op dit moment nog steeds; mama kan stukjes lopen; en ligt op de hartbewaking; ze is alleen zwaar depresief; ik ga morgen weer naar mama toe!. we wachten nu tot ze geopreert wordt. dat kan morgen zijn maar ook over 4 weken. het is afwachten. met kerst is mama niet thuis. misschien met oud en nieuw wel.
het is even wachten.

Die dokter vergeef ik het niet; door hem was mama bijna dood.
wat was ik blij dat ik koffie kwam halen door mij leeft mama nog.
6 minuten dan was ze dood. als ik die film op RTL8 was gaan kijken ( ik twijfelde rtl5 of rtl8.)
rtl8 is 10 over 9 pauze. dan had mama dood geweest. ik ben heel blij dat mama er nog is.
ook al is ze zwaarhartpatiente; en mag ze geen dingen meer als normaal maar ze leeft.
mama moet mij nog zienopgroeien; en oma worden.

Dit is mijn verhaal; sorry als het zo lang is.