liefde.
een vraag die iedereen zich vast wel eens heeft afgevraagd...
maar ja is er eigenlijk wel iemand die daar een antwoord op heeft
Ik heb een vriend en ik hou zielsveel van hem
maar wat betekend dat nou?
ik weet het eigenlijk niet
het zijn woordjes die mij soms dwingen om gezegt te worden
ik moet het kwijt dan
en dan ook juist tegen hem
waarom ?
wie bepaald dat ik het zeggen wil
wie bepaald dat ik het voel
wat maakt mij ernaar dat ik het voel
is het echt omdat ik hem zo leuk en geweldig vind?
of is het echt een kwestie van chemie?
ik weet het niet ik vraag het me af
ik wil de liefde niet verpesten door het zo uit te pluizen
door zoveel er over na te denken.
en dan nog iets.
waarom kan je het ene moment iets enorm schattig vinden
en het andere moment irriteer je je kapot aan precies dat zelfde ding.
kun je liefde dan wel realistisch noemen
of is iets wat dicht aan de oppervlakte drijft ?
of is het juist iets wat dicht in je ziel licht ? de drijfveer van het leven
maar als dat dan het geval is
waarom is het dan vaak zo moeilijk om je ziel open te stellen voor de gene
van wie je ' houdt ' ?
en waarom ,
waarom...van alle inwoners om je heen..
alle inwoners van laten we het even houden op nederland...
waarom vallen twee personen nou net op elkaar....
dat kun je haast een wonder noemen
is liefde dus nou echt een wonder ?
of is het omdat alles al vast staat..alles wat er gebeurt in het leven
of is het de chemie die ervoor zorgt dat die personen elkaar leuk vinden.
ik vind het apart
en mischien weet ik wel antwoorden op sommige vragen
en mischien weet ik het allemaal wel niet
ik vind het leven allemaal zo wonderbaarlijk
en ik denk over alles nou eenmaal na
en ik vind dat heerlijk