22 euro, foto challenge.

18 november 2024

Mijn vader had altijd een vaste telefoon. Al 40 jaar hetzelfde nummer. Buiten de nummers van mijzelf en mijn vrouw, is dat het enige telefoonnummer dat ik uit mijn hoofd ken. Mijn vader is verhuisd van een oud naar een nieuw verpleeghuis en daar hebben ze geen aansluitingen meer voor. Daar was hij het niet mee eens want hij wilde af en toe nog eens bellen naar mij of mijn broer. Niet dat hij dat nog deed, want hij kan geen nummers meer intoetsen, maar is zijn gedachtegang is hij weer een stukje vrijheid kwijt.

Ik heb gebeld naar de kpn om zijn nummer op te zeggen. Zo gezegd, zo gedaan, zou je denken. Niet dus.
Het nummer van de kpn gebeld
Ik kreeg een bandje te horen dat dit nummer niet meer bestaat. Ik moet naar 1817 bellen.

Daar stond ik een minuut of 6,7 in de wacht. De vrouw die mij beantwoordde vroeg naar waar ik doorverbonden wil worden. Naar de afdeling 'opzeggen abonnementen' dus. Dat kon niet, volgens de vriendelijke dame. Verbaasd gaf ik te kennen dat de kpn toch wel zo'n afdeling heeft? Hoe kan ik anders een abonnement opzeggen? De telefoniste legde uit dat ik niet bij de kpn was, maar bij een doorverbindservice. Wat? Een doorverbindservice? Kan de kpn dit zelf niet afhandelen? Beetje vreemd voor een provider. Doorverbinden dus. Welke keuze had ik anders? Tijdens het wachten, wederom een minuut of 7, kreeg ik een bandje te horen. Dat dit 110 cent per minuut kost en of ik alvast wil inspreken welke service ik wil. Om zo de wachttijden te kunnen verkorten. 'Vast telefoonabonnement opzeggen', was mijn antwoord.
110 cent per minuut? Schandalig.

De 1e vraag die ik kreeg van de jonge kerel aan de andere kant van de lijn was waarvoor ik belde. Door het wachten was ik al gefrustreerd, geduld is niet mijn sterkste kant, maar kon nog rustig uitleggen waarvoor ik belde. De jongeman zei dat hij dat niet kon, want het is een erg oud nummer en dat daar een ander systeem voor nodig is waar hij niet in kan. Hij ging me door verbinden. *zucht* Weer wachten. Ik kreeg eindelijk een jonge dame aan de telefoon die zei dat ze mij wel kon helpen. Nadat ik alle gegevens had door gegeven en uitgelegd dat mijn vader het niet meer kan, moest alles geverifieerd worden. Nogmaals wachten. *zucht* Uiteindelijk kwam ze terug aan de telefoon met het antwoord dat dit een erg oud nummer is en dat zij niet in dat systeem kan. *godverdegodver* Boos vroeg ik haar of ze mij dan kan doorsturen naar iemand die dat wel kon. Natuurlijk kon ze dat, vertelde ze vriendelijke. Weer wachten. *godskolerenogaantoe* Een vriendelijke jonge dame kwam aan de lijn en na mijn uitleg kwam ze met het zelfde verhaaltje. En toen ontplofte ik. Ik verhief mijn stem en vertelde haar dat het me geen ene reet interesseert hoe ze dat abonnement opzegt en dat ze niet het lef moet hebben om mij weer door te verbinden. Ze zei dat ze het echt niet kon. Na nog een tirade van mij zei ze dat ze misschien toch een oplossing heeft. Er zat iemand naast haar die wel in dat systeem kon. Mijn bloeddruk begon iets te zakken en het was gepiept binnen de minuut. Ik bedankte haar en zei dat ik snap dat het niet haar schuld is, maar dat de kpn een enorm kutbedrijf is.

Vorige week kreeg ik mijn overzicht van mijn telefoongebruik. Dit geintje heeft mij 22€ gekost. Vuile smerige dieven zijn het daar bij 1817.

Met mijn foto van de challenge 'gezonde lunch' bem ik 2e geworden. De nummer 1 was een foto van pompoensoep in een uitgeholde pompoen waar ogen in zijn gelegd en oren aan zijn vast geplakt.

Deze week is de challenge 'vitaliteit'.
Ik heb een selfie gemaakt op het strand met achter mij de paalhoofden die het water in verdwijnen. Deze foto betekent voor mij wandelen, genieten, ontspanning. Alles dus wat vitaliteit is. Of de jury dit ook zo interpreteert is afwachten. Wordt vervolgd.....