#438 Het is nog steeds uit

vincent ✆ to me
show details 00:14 (10 hours ago)


Ik heb het de afgelopen dagen heel zwaar gehad. Ik heb helemaal niets gedaan. Ik heb de hele tijd achter mijn computer gezeten en alleen van mijn bed af gegaan als ik naar de wc of naar de winkel moest. Als ik even niet met mijn computer bezig was moest ik aan jou denken en hoe erg ik je mis. Gelukkig kon ik me troosten om terug te denken aan alle leuke dingen die we samen hebben gedaan.
Uiteindelijk heb ik gister maar eens op geschreven waarom ik zo verliefd op je ben en waarom we bij elkaar moeten blijven. Ik heb een paar keer bedacht om je op te bellen en je het allemaal te vertellen, maar ik besef dat het allemaal niet vanuit mij moet komen maar vanuit jou. Ik wil niet bij elkaar blijven als jij geen liefde meer voelt.
Ik ben nog steeds erg verliefd op je en ik denk niet dat het snel weggaat. Ik hoop nog altijd dat je terugkomt. Misschien brengt toeval ons weer bij elkaar zoals in Krakow.

Zoen,
Vincent




Wat ik gister geschreven heb: (ik meen het nu nog)

Ik mis je
Ik hou van je
Ik ben nog minstens zo verliefd als de laatste dagen in Krakow
Je bent de leukste persoon die ik ken. Voor 3 maand geleden waren er maar heel weinig mensen waar ik iets voor voelde, jij was er één van. Nu voel ik veel meer dan ik ooit voor iemand heb gevoeld. Ik mis je en ik wil weer bij je zijn, samen.

- Gewoon een biertje drinken, niet omdat het moet of omdat het hoort, maar omdat het leuk is en lekker
- Spontaan heel gek, bedenken iets te gaan doen, dan nadenken en bedenken dat je het beter niet kan doen, of zonder echt na te denken dat je iets wilt al besluiten en dan pas beseffen dat je het wilt.
- Samen liggen niks doen, gewoon samen zijn en weten dat je elkaar blij maakt. De dag voor krakow/kiev toen je in mijn armen in slaap viel toen wist ik dat alles goed was en we nog heel lang samen gelukkig zouden zijn
- Je begrijpt me, mijn "alles komt wel goed" instelling, dat ik wel geef om dat soort dingen maar pas ingrijp als het echt niet zo gaat als het gaan moet. Bijna iedereen zegt dat ik iets moet gaan doen, maar jij krijgt een glimlach, vertrouwt in mij en wacht samen met mij tot het goed komt

- En het is leuk dat je meer om mijn uiterlijk geeft dan ik, hoe we steeds maar weer proberen naast elkaar te lopen in elkaars armen, hoe we ’s nachts samen slapen, hoe hard je probeert me naar je moeder toe te duwen zodat we elkaar maar aardig gaan vinden.
- En het is leuk dat we elkaar kunnen vertrouwen, dat we over alles kunnen praten en elkaar steunen, en van mijn kant echt niet alleen omdat ik van je hou, maar vooral omdat ik om je geef als vriendin en vriend

Het is duidelijk dat het heel lang gaat duren voordat ik over je heen ben. Ik heb te veel gevoelens voor je en ik snap niet dat dat allemaal weg is bij jou. Ik wil heel graag dat we proberen erachter te komen waardoor het nou komt. Als het moet wil ik veranderen of als het moet wil ik jou veranderen, zodat wij wel werken. Het enige wat ik nu doe is niet doen voor mijn computer en als ik dat niet doe dan moet ik aan jou denken. Ik wil je heel graag weer terug en heb er heel veel voor over om weer samen te zijn


-------

Saskia ✆ to vincent
show details 01:07 (9 hours ago)


ik ben bang dat dit een onaardige mail gaat worden... ik wil het niet, maar ik kan hier niet op reageren zoals jij dat zou willen...

ik wilde heel graag dat het zou werken, ik heb al jaren geen normale relatie meer gehad omdat ik me voor bijna iedereen afsluit, ik wilde daarom dat het nu wél zou lukken, zo graag dat ik nooit heb nagedacht over óf het wel werkte... en toen ik dat wel deed was de conclusie dat het voor mij niet werkt, niet zo, niet met jou.. op papier klonken we als een droomcombinatie, daardoor wilde ik nog meer dat het werkte, maar dat deed het dus niet

het spijt me echt ongelofelijk, maar ik hou niet van je, niet zoals jij blijkbaar van mij houdt... ik ben je, zonder dat ik het zelf doorhad, gaan zien als gewone vriend, vriendschappelijk. misschien brengt toeval ons weer samen ja, dat zou mooi zijn, maar ik schat de kans op 0... als ik eerlijk ben, en het spijt me dat dit hard aankomt, ben ik eigenlijk opgelucht dat ik eerlijk tegen mezelf ben geweest

ik heb ook het idee dat jij qua relaties nog niet zo ver bent als ik... ik weet niet, kan het niet goed uitleggen, maar ik vond onze relatie eigenlijk soms best wel kinderlijk, voor mij is handjes vasthouden, knuffelen en samen slapen niet genoeg. ik heb natuurlijk vaker relaties gehad en ben het in die zin wel gewend om mijn gevoelens met iemand te delen, maar om de een of andere reden lukt het me bij jou niet... liefde zit hem voor mij ook niet in een opsomming van de leuke dingen samen... wat me het meest tegenstaat is dat we gewoon nooit goed hebben kunnen praten, in mijn beleving is het enige waar we het echt vaak en goed over hadden, aegee, en dat is echt niet wat ik wil. elke keer als ik je probeerde aan te moedigen om maar vooral wel (persoonlijke) dingen te vertellen, reageerde je daar ook nauwelijks op

het spijt me.... echt.... ik wil niet dat dit een of ander trauma voor je wordt want voor mij is het dat ook niet.... het werkt voor mij niet, ik was niet gelukkig genoeg. ik denk niet dat het zin heeft als ik nu ga opnoemen wat er naar mijn idee miste, want mijn gevoel komt toch niet meer terug... je moet niet veranderen, je bent geweldig zoals je nu bent, alleen niet voor mij. je moet niet willen veranderen, het moet goed zijn zoals het is en zo niet, dan niet, maar veranderen moet je nooit!!! je bent echt goed genoeg zo, dat ik niet meer verliefd op je ben ligt niet aan jou, ik had het misschien zelf van te voren beter moeten zien...

sorry...


x