[5]
Het ergste aan herstellen is niet de dagelijke strijd.
Nee, die heb ik al lang geaccepteerd.
Het ergste aan herstellen is dat mensen er nu van uitgaan
dat ik beter ben. Je hebt je streefgewicht eindelijk bereikt,
en zit niet in een kliniek.
Natuurlijk ben je dan beter. Wat zou er nog verkeerd moeten zijn?
Het ergste aan herstellen vind ik als ik mensen moet vertellen hoe het gaat.
Ik voel me schuldig als ik ze vertel dat het nog steeds kut gaat.
Dat opnieuw leren eten niet betekend dat ik overal overheen ben,
of sterker nog, dat ik ergens overheen ben.
Die blik in hun ogen als ik het zeg.
Dát is het ergste aan herstellen.
xHiding, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende