(5) Opname dag 3

8 januari

Wat was vandaag een ontzettend zware dag zeg. Ik sliep pas rond 6.00 uur, dus ik was erg moe vandaag. Ik had de wekker niet gezet want ik wist zeker dat ik nooit uit mezelf op kon staan. Rond 9.45 uur wekte een van de verplegers me voor de dagbespreking. Het ontbijt had ik dus overgeslagen, maar eten is nu even niet het meest belangrijke. Ik ga me eerst op de belangrijkste dingen richten en dan komt het eten later wel. Ik kan niet in een keer alles goed doen. Tijdens de dagbespreking vertelde ik dat ik vanavond bezoek heb, mijn ouders en mijn vriend. Voor de rest zei de verpleger dat ik vanmiddag met de ortopedagoog en de arts moest praten over wat er afgelopen nacht is gebeurd. Dus vlak na de dagbespreking zat ik in een kamertje met die ortopedagoog en de arts. Ik moest uitleggen wat er precies gebeurd was vannacht, hoe ik me voelde, wat ik dacht, etc. Daarna zeiden ze dat ze me niet gaan verbieden om mezelf te beschadigen, want dat werkt natuurlijk niet. Wel willen ze grenzen en afspraken met me maken. Dus nu moet ik gaan nadenken aan begrenzing van zelfbeschadiging, om ervoor te zorgen dat het niet zo heftig meer voorkomt als vannacht.

Vervolgens hadden we AT, dat is creatief therapie. Ik vond het erg leuk, heerlijk om even met iets anders bezig te zijn. Ik ben bezig met het maken van een verjaardagskalender. Ik ga denk ik een keer uitzoeken of ik ergens bij mij in de buurt ook zoiets als AT kan volgen maar dan ambulant, zodat ik dat na de opname kan gaan doen. Ik merkte namelijk dat ik er rustig van werd.

’s Middags had ik een gesprek met mijn 2e coach, ik heb toen ook samen met haar mijn ouders gebeld om te vertellen wat er is gebeurd. Ik heb met haar afgesproken morgen met mijn 1e coach te gaan praten en een CPP maken (plan voor crisis). Aan het eind van de dag nog een gesprek gehad, met mijn 2e coach en met de arts weer. Daarin heb ik de arts nog even verteld over het telefoongesprek met mijn ouders en zo. Morgen zal hij contact opnemen met mijn ouders om even na te checken of ze nog vragen hebben of dat ze erg bezorgd zijn of zo.

Toen er in de dagafsluiting aan me werd gevraagd hoe het met me ging zei ik dat het vannochtend slecht ging maar nu beter. De verplegers hebben toen ook nog even gezegd dat ze vanavond even een plannetje met me willen maken zodat ik niet nogmaals op de spoedeisende hulp terecht kom.
Ik ga zo eten en vanavond komen papa, mama en mijn vriend op bezoek. Daarna ga ik snel mijn bedje in want ik kan wel wat slaap gebruiken na die zware nacht!