5. Zonder jou

Het was de bedoeling om opnieuw te beginnen. Een nieuw begin was alles wat ik wilde. Toch liet je me niet gaan. Dag in, dag uit had je me in je macht. Bij alles wat ik deed dacht ik aan jou. Overal zat een herinnering aan vast, met jou of aan jou. Drie lange maanden zijn voorbij gegaan, waarin ik veel aan je gedacht hebt. De na weeën van jou vertrek zijn nog te voelen in m'n lichaam, om over de mentale gesteldheid van mij maar te zwijgen. Het leven zonder jou was moeilijk, zeker omdat je nog nadrukkelijk aanwezig was.

Ik probeer me er iedere dag nog een stukje meer overheen te zetten en dat is me, al zeg ik het zelf, wel goed gelukt. Ik heb me erover heen kunnen zetten, in zekere zin. Ondanks dat ik dingen weet die mijn ego gekrenkt hebben. Die mij diep onderuit gehaald hebben. Ik heb in de diepste dalen gezeten. Ik werd huilend en schreeuwend wakker, omdat ik zo'n verschrikkelijke pijn voelde. Een pijn die jij nooit zal voelen, niet op die manier.

De dagen kropen voorbij, terwijl jij me in je macht hield. Zelfs na je zo lang niet gezien te hebben, voelde ik je aanwezigheid soms nog wel eens. Zeker toen ik je na al die weken weer tegenkwam en je hard voorbij liep. Zelfs toen liet je me, ongemerkt, nog even voelen hoe sterk aanwezig je bent in mijn leven.

Ik schrijf je dit, omdat ik af en toe nog hoop dat je dit leest. Dat je even nieuwsgierig bent hoe het met me is en of ik nog wel eens aan je denk. Ik kan nu eerlijk en oprecht zeggen dat het goed met me gaat. Ik ben moe, maar dat komt door de toetsweek die me afmat. Ik heb het naar me zin zo. Heb nieuwe vrienden gemaakt, met oude vrienden het contact weer opgezocht en maak dingen mee die ik met jou nooit zou meemaken. Het antwoord op de vraag of ik nog wel eens aan je denk is ja. Er zijn meerdere momenten dat ik me betrap op gedachten aan jou.

Ik heb me gerealiseerd dat je nooit echt voor mij gegaan bent. Dat doet pijn, maar ik begrijp het wel. Ik hoop dat je gelukkig bent nu en toch nog af en toe terugkijkt op ons, met een glimlach. Bedankt voor de herinneringen, de ervaring en de mooie momenten. Nu is het echt tijd om je achter me te laten. Nu is het echt tijd voor een nieuw begin, zonder jou.

Liefs,
mij.
21 jun 2010 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van :WANTED:
:WANTED:, vrouw, 115 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende