#54 L, ik mis je.

Soms zou ik willen dat je weer online zou komen. En soms zou ik willen dat je zusje me aan zou spreken en zou zeggen dat je niet zonder me kan en dat je me mist als een vriendin. Of ik zou willen dat je me zou smsen. Of dat ik je tegen zou komen en dat je tegen me zou praten voordat ik doorgelopen zou zijn, niet wetende wat te zeggen. Of een krabbel of privéberichtje van je zou krijgen.

Het spijt me dat ik niet meer ben wie ik ooit was, en dat daarom onze vriendschap die net weer een beetje opgebouwd werd, dat dat daarom nu weer stuk is.

Jaren geleden was er ook een fijne vriendschap. En we hadden het gezellig, toen. Stiekem had ik toen een beetje gevoelens voor je, maar na een enorm domme fout die eigenlijk weinig met jou te maken had, kregen we ruzie en hebben we elkaar nooit meer gesproken. Tot dat berichtje van je. En toen probeerden we het samen weer een beetje te laten groeien. We leerden elkaar opnieuw kennen want we hadden elkaar jaren niet gesproken of gezien. Ja, af en toe zag ik je fietsen, maar meer dan een hoi kwam er niet uit. Ik was veranderd, ja.

En jij? Jij was ook veranderd, enorm. Van de persoon die je was was niks meer terug te vinden. De levensstijl die je ooit had had zijn werk gedaan. Tot psychische problemen aan toe. En ik vond het moeilijk om je zo te zien, en onbegrijpelijk dat het juist jou overkwam, maar toen je vroeg of ik je vriendinnetje wilde zijn twijfelde ik geen moment.

We hebben het een paar weekjes volgehouden. Toen kwam je erachter dat ook ik mijn problemen heb en heb gehad. Ik was veranderd. En dat kon je er niet bij hebben. Begrijpelijk, ja. Maar pijnlijk ook. Al kan ik mezelf nu de vraag stellen 'Had ik jou en je psychische problemen erbij kunnen hebben?'. Ik weet het niet, maar ik kreeg nooit de kans om een antwoord te vinden op die vraag.

Na een paar weken was het over, en was er geen contact meer. Nog steeds niet, na een aantal maanden. Niks nieuws, we hebben elkaar immers eerder al een paar jaar niet gesproken. Ik denk dat het nu anders is, je liet me dichterbij komen dan toen. Misschien komt het ooit nog goed, al denk ik van niet. Ik vind het niet leuk, nee. Maar misschien is dit beter. Voor jou, en voor mij. Want ja, ik was veranderd, maar jij ook.

Ik mis je.
11 jan 2010 - bewerkt op 25 jul 2010 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van LOLAxLOVE
LOLAxLOVE, vrouw, 115 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende