(6) Opname dag 4

9 januari

Ik kon moeilijk in slaap komen vannacht. Ik moest mijn scherpe voorwerpen in het kantoor leggen om mijn kamer voor de nacht veilig te maken (want ik had nogal de neiging). Daar had ik het wel even moeilijk mee. Maar ik moet wel zeggen dat die verplegers hier heel goed weten hoe ze met me om moeten gaan. En ze doen er van alles aan om er maar voor te zorgen dat mijn sneeën zo snel mogelijk genezen. Gisteren had een verpleger ze nog verzorgd en zo. Toen de wekker vanochtend afging lukte het me dus ook niet om op te staan. Rond 9.45 riep mijn coach (een van de verplegers) me om te zeggen dat ik moest opstaan. Alweer was ik te laat voor het ontbijt, dus ik heb al twee dagen achter elkaar niet ontbeten. We begonnen met de dagopening, zoals altijd. Op het programma stond eigenlijk sporten, maar dat was veranderd naar wandelen. Ja dat klinkt misschien heel suf, wandelen, maar het is wel helpend, je krijgt wat meer rust in je hoofd (dat heb ik in ieder geval). Daarna hadden we artsenspreekuur. De uitslag van het bloedprikken was binnen, ik kom vitamine D tekort, maar dat komt vaak voor bij mensen met depressie. Voor de rest was alles goed. Daarnaast hadden we het nog even over de medicatie, daar zijn we nog een beetje mee aan het uitproberen welke hoeveelheid het meest helpend is.

Vervolgens hadden we systeemtherapie. Systeemtherapie is eigenlijk een soort kletsuurtje waarin je met je groepsgenoten gaat praten over mensen die belangrijk voor je zijn en je probeert elkaar dan ook te steunen en tips te geven. Het onderwerp wat vandaag in de groep werd gebracht was opa’s en oma’s. Toen ik aan de beurt was vertelde ik dus dat ik nog maar één opa heb, alleen dat ik er kort geleden achter ben gekomen dat hij niet mijn biologische opa is. Mijn opa die ik altijd als biologische opa heb gezien blijkt mijn stiefopa te zijn. Mijn biologische opa is overleden toen mama nog een kind was. Ook ben ik er kort geleden achter gekomen dat ik nog een oom heb, maar hij is ook niet mijn biologische oom. Hij was geadopteerd, en wilde op een latere leeftijd niks meer met de familie te maken hebben. De reden dat mama me dit nooit heeft verteld is, denk ik, dat ze mij niet wilt opzadelen met haar problemen. Er werd me gevraagd wat ik ervan vond dat mijn opa niet mijn biologische opa is. Ik zei toen dat ik nog evenveel om hem geef, maar dat ik wel een beetje schrok. Ik vind het namelijk vooral heel erg voor mijn moeder, dat zij het zo zwaar heeft gehad als kind.

Ik heb vandaag ook nog een gesprek gehad met mijn coach, dat gesprek was heel fijn. Ik kon alles kwijt wat ik kwijt wilde en we hebben het over van alles en nog wat gehad. Wat betreft het eten hebben we afgesproken dat de verplegers me gaan stimuleren wat meer te eten, want het lukt me zelf niet. En om dingen zoals zelfbeschadiging te minderen (en ooit te stoppen, maar dat is voor nu teveel gevraagd) gaan we ook een CPP maken, dat is een soort plan met wat je moet doen als je in een crisis zit en wat je moet doen om een crisis te voorkomen.

Er werkt hier ook een ervaringsdeskundige op de afdeling. Hij heeft vroeger zelf dus ook opgenomen gezeten en probeert door middel van zijn ervaring ons te helpen. Hij wilde me even spreken. Het was gewoon een gesprekje om even kennis te maken. Aan de ene kant vind ik het fijn om met hem te praten omdat hij er zelf ook ervaring mee heeft, maar aan de andere kant vind ik het ook vervelend omdat het soms lijkt alsof hij je wilt ‘overtreffen’ met de problematiek. Maar ik ben niet de enige die dat vind, ik hoor dat ook van anderen.

Voor de rest ging vandaag wel oke. Nouja, ik heb wel erg slecht gegeten. Maar ik voelde me wel op mijn gemak vandaag. Ook nog even gezellig met een meisje (nouja... een meisje is het niet meer, ze is 22) van de groep getafelvoetbalt, dat was wel lachen. En er gaat morgen een meisje weg, heel jammer want ik kon het erg goed met haar vinden. Maar ze vroeg me of ik nog contact met haar wilde houden en af en toe afspreken, dat vind ik ontzettend leuk! We hebben ook afgesproken dat ze na de opname een keer meegaat naar de boerderij. Wauw, ik wist niet dat je in zo weinig dagen zo'n goede band met iemand kan opbouwen.