A day in a dog's life

Noot vooraf: Dit verhaal is geschreven toen een vriendin uit de wandelclub voor het eerst een hond meebracht. Het beestje was al 11 jaar oud, en zijn baasjes gingen naar het buitenland verhuizen. Daardoor kon Jupp niet mee. Zo kwam het dat Jupp een nieuw tehuis kreeg. Toen ik hem zag, en zijn verhaal hoorde, heb ik besloten dat vanuit zijn perspectief op te schrijven. De betreffende vriendin heeft zich rot gelachen om dit verhaal.

Vandaag mag ik voor het eerst mee met het vrouwtje. Ik denk dat we ver weg gaan, want ze doet een grote rugzak om. En wat stopt ze daar toch allemaal in? Ik kan het niet goed zien, maar ik kom er straks nog wel achter! Wat is er vrouwtje, waarom roep je mij? Oké, ik zie het al, je mag me mijn riempje aan doen hoor!

Best wel spannend zeg, ik weet helemaal niet waar we naar toe gaan! En ik vind het allemaal al zo vreemd, ik heb net een nieuw (t)huis en een nieuw gezin om aan te wennen. En ook al zijn ze allemaal hartstikke lief voor mij, het was toch best wel intensief de afgelopen dagen. Maar goed, ik mag lekker mee en dat vind ik best wel leuk. Kijk, daar komt een heeeeeele grote gele auto aan, daar mag ik samen met het vrouwtje instappen. (W)Oef! Dat opstapje van die auto is best wel even opletten hoor! Ik ben per slot van rekening ook niet de jongste meer, in mensenjaren uitgerekend ben ik al 77 jaren oud! Ja, lach maar hoor! Ik wil nog wel eens zien of jullie op die leeftijd nog zo soepeltjes lopen.
In elk geval vind ik het best wel leuk in zo'n grote auto (die heet de B U S volgens het vrouwtje), ik kan mooi om me heen kijken en er zitten grote ramen in. Leuk hoor, lekker een eindje rijden. Chauffeur, stopt u even bij die boom? Ik geloof dat ik even moet plassen! Hè verdorie, waarom stop je nou niet? Nou ja, doe dan maar de volgende boom, of anders die ene daarginds...

Nou zeg, ik ben blij dat die bus eindelijk stopt om ons er uit te laten. Ik heb eigenlijk liever een boom, maar voor noodgevallen voldoet zo'n lantaarnpaal ook wel.
Hé, naar wie zwaait het vrouwtje nu? Alweer iemand die ik niet ken, bovendien heeft hij een petje op, daar moet ik al helemaal niks van weten. Hij doet wel pogingen om mij te aaien, maar daar moet ik voorlopig helemaal niks van hebben. Misschien dat je mij straks even mag aaien, maar geef me even de tijd hoor. Ik ben ook maar een hond!

Aaahhaa! Nu we eenmaal buiten de bebouwde kom zijn, mag mijn riempje af van het vrouwtje. Dat vind ik wel leuk! Je hoeft echt niet bang te zijn dat ik ruzie krijg met andere hondjes, want daar loop ik met een grote boog omheen! Ooohhh JIPPIEEE! Een zandpad met modderpoelen! Dat is echt lekker om doorheen te spetteren en af en toe mijn snuit te spoelen. En weet je wat ik echt lekker vind? Die lange groene grashalmen langs de kant, die zijn pas echt lekker joh! Daar lust ik wel pap van...

Pfoeh... ik weet niet wat ik mankeer, ik heb een beetje een raar gevoel in mijn buikje. Ik vond dat ene brokje daarstraks al een beetje verdacht smaken. Getver.. het zit me echt dwars. Wacht even ....( -- ).... ( - ). Hèhè, dat lucht lekker op zeg, blij dat ik het kwijt ben. Eens even rond me heen kijken... wat zie ik daar?? Een langoorkonijn, maar hij was me net even te vlug af in de struiken. Pas maar op Bugs Bunny, als ik de volgende keer wat beter in vorm ben, dan ontsnap je me niet nog een keer! Woef!

Nou, zo'n wandeling vind ik best wel leuk zeg! Af en toe blijf ik een beetje achter, om dan vervolgens keihard naar voren te rennen, lekker al die mensen inhalen. Aan de kant, hier kom ik!! Verder luister ik wel braaf naar de aanwijzingen van het vrouwtje, want ik wil niet dat zij me weer meegeeft aan een ander. Dat heeft mijn vorige vrouwtje ook al gedaan en ik had helemaal niks verkeerd gedaan. Ik snap er nog steeds niks van! Trouwens, nu ik ze wat langer ken, vind ik die vrienden van het vrouwtje ook best wel aardig. Zo af en toe laat ik me zelfs even aaien.

Nou, dat was een leuke wandeling zeg. Ik heb me prima vermaakt en het vrouwtje ook volgens mij. Ik denk dat ik haar de volgende keer maar weer meeneem. En o ja, wat betreft de spelling van mijn naam: Er zit nog ergens een duitse herder in de familie, ik ben niet helemaal raszuiver. Vandaar dat je mijn naam op z'n Duits schrijft:

Mijn naam is Jupp, tot de volgende keer!