Aan sommige dingen wen je niet
Een nieuwe school, andere vrienden, weer terug zijn van vakantie, een nieuw huis. Aan veel dingen ben je snel gewend. Er zijn echter ook dingen waar je nooit aan went.
Heb je ooit je vader zien huilen? Vast wel eens, misschien. Ik ben meerendeels opgegroeid zonder mijn vader te zien huilen. De eerste keer was bij de begrafenis van Frans, dat maakte erg veel indruk. Mijn vader is een man van het stoere soort, het soort dat zijn emoties niet gauw toont. Hij was mijn grote, sterke, onverslaanbare papa die ons allemaal beschermde. Het zien van zijn tranen bracht mij eerst verwarring, ik was nog redelijk klein en dit beeld van papa kende ik nog niet. Na de verwarring, er zat niet veel tijd tussen, kwam de pijn en ook mijn eigen tranen lieten zich zien, alsof zij een waren met die van papa, zij moesten stromen wanneer die van papa stroomden, verbonden, samen lachen, samen huilen. Lachen deden we vaak samen, dit was de eerste keer samen huilen, dat had ik nog nooit meegemaakt.
Nu zou je zeggen dat ik gewend ben aan het huilen van papa. Hij huilt, voor zijn doen, veel. Dank u wel kanker, gij laat de emoties in mijn vader loskomen. Gij maakt hem sterk in een andere zin dan hij al de sterkste was. Frans overleed aan kanker, hij huilde, nu heeft papa zelf kanker, hij huilt. Nu is er iets anders. Ik kan de verbinding tussen onze tranen onderbreken, mijn eigen vloed stoppen. De pijn is hevig en de vloed staat klaar maar het besef dat ik me moet inhouden omdat ik het anders erger maak, is sterker. Hij heeft een slechte dag vandaag. Benauwd. Dat beangstigd hem. Hij huilt. Hij baalt en huilt. Hij ziet er slecht uit.
Hij huilt. De pijn word sterker, hij blijft huilen. Niet toegeven, verstand uit, pijn blokkeren en troosten. Groot zijn ookal ben je klein.
Aan sommige dingen wen je nooit, je leert er wellicht slechts beter mee om te gaan.
Heb je ooit je vader zien huilen? Vast wel eens, misschien. Ik ben meerendeels opgegroeid zonder mijn vader te zien huilen. De eerste keer was bij de begrafenis van Frans, dat maakte erg veel indruk. Mijn vader is een man van het stoere soort, het soort dat zijn emoties niet gauw toont. Hij was mijn grote, sterke, onverslaanbare papa die ons allemaal beschermde. Het zien van zijn tranen bracht mij eerst verwarring, ik was nog redelijk klein en dit beeld van papa kende ik nog niet. Na de verwarring, er zat niet veel tijd tussen, kwam de pijn en ook mijn eigen tranen lieten zich zien, alsof zij een waren met die van papa, zij moesten stromen wanneer die van papa stroomden, verbonden, samen lachen, samen huilen. Lachen deden we vaak samen, dit was de eerste keer samen huilen, dat had ik nog nooit meegemaakt.
Nu zou je zeggen dat ik gewend ben aan het huilen van papa. Hij huilt, voor zijn doen, veel. Dank u wel kanker, gij laat de emoties in mijn vader loskomen. Gij maakt hem sterk in een andere zin dan hij al de sterkste was. Frans overleed aan kanker, hij huilde, nu heeft papa zelf kanker, hij huilt. Nu is er iets anders. Ik kan de verbinding tussen onze tranen onderbreken, mijn eigen vloed stoppen. De pijn is hevig en de vloed staat klaar maar het besef dat ik me moet inhouden omdat ik het anders erger maak, is sterker. Hij heeft een slechte dag vandaag. Benauwd. Dat beangstigd hem. Hij huilt. Hij baalt en huilt. Hij ziet er slecht uit.
Hij huilt. De pijn word sterker, hij blijft huilen. Niet toegeven, verstand uit, pijn blokkeren en troosten. Groot zijn ookal ben je klein.
Aan sommige dingen wen je nooit, je leert er wellicht slechts beter mee om te gaan.
18 mrt 2011
- meld ongepast verhaal
-
koffiekaat
vrijdag 18 maart 2011 16:26
Damn, hier moet ik ook bijna van huilen, ik wens je heel veel kracht
-
Aereola
vrijdag 18 maart 2011 17:40
ik heb geen woorden voor zo iets ergs, alleen veel liefde van een vreemde! -
Hammie
vrijdag 18 maart 2011 18:41
wat doe jij morgen? Ik moet je zien, ik moet je knuffelen. Ook jij mag armen om je heen hebben en wél je emoties tonen. Het sterk willen zijn voor anderen is begrijpbaar maar trouw blijven aan jezelf is ook jezelf ruimte geven.
Liefde en ontzettend veel kracht en energie
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 11 dec 2018 Afscheid ( 2 )
- O 29 okt 2018 Cirkels ( 1 )
- O 06 sep 2018 Comeback - voor een keertje ( 1 )
- O 10 feb 2015 Ritme
- O 25 jan 2015 Suikers ( 1 )
- O 04 jan 2015 Een nieuw jaar.. ( 2 )
- O 19 dec 2014 Yingyang in jezelf
- O 19 dec 2014 tjingtjing wakker blijven... ( 1 )
- O 26 nov 2014 Een klein stukje gedachten ( 2 )
- O 14 nov 2014 Deze ezel blijft zich stoten ( 3 )
- O 14 nov 2014 Al sla je me dood
- O 30 okt 2014 diva
- O 20 okt 2014 Moeite met mij ( 1 )
- O 09 okt 2014 Tweede intake..
- O 01 okt 2014 Denken en zijn