Afscheid

Wel gek,

Je hebt 8 jaar bij elkaar in de klas gezeten, en met sommige kinderen bemoei je je totaal niet,
maar als het moment dan komt dat je afscheid neemt in groep 8, tijdens de afscheidsmusical,
dan ga je iedereen toch superveel missen!
Mijn vriendinnen in elk geval, maar ook alle andere meiden en, het moet gezegd worden, ook de jongens.
In groep 8 was dat heel gek, ik heb een beste vriend, en in het begin van het school was het de godganse dag:
'Jullie hebben verkering!'
"Zijn jullie op elkaar?'
"De liefde is weer opgebloeid in onze klas!"

Dat soort dingen. Heel flauw.
Maar na een tijdje hebben ze het geloof ik opgegeven
. Het was tenminste afgelopen met dat domme gepest.

En, nu ik weet dat mijn vriendin mijn verhalen ook leest, moet ik wel oppassen met wat ik allemaal schrijf.
Nee hoor Lottie, grapje.

In ieder geval, dit verhaal gaat helemaal nergens over, en wie het ook nu op dit moment aan het lezen is:
Al denk je het misschien, ik ben niet gek. Niet helemaal tenminste

Mijn grote droom is nog steeds schrijfster worden. Al zijn er zo veel dingen die ik wel zou willen worden.

1. Juf (Maar ik heb niet zoveel geduld, das misschien niet helemaal perfect voor mij)
2. (Kinder)Pschyloog (Schrijf je dat zo?) (mmm...misschien, wel leuk, niet geweldig)
3. Schrijfster (Dat lijkt me nog het allerleukst)
4. Advocaat (Dat denken mijn ouders, dat leuk voor mij is. WAT VOOR BEELD HEBBEN ZE VAN MIJ??! In elk geval, ook niet erg opwindend)

En verder is mijn creativiteit opperdepop.
Dus ik ga kappen,

Ciao!

Xxxxxx Moi