Donker en paniek!

Heb jij weleens een brand meegemaakt?
Ik niet, tot vanmiddag dan.
Met de hele klas gingen we zwemmen in De Scheg. Een groot overdekt zwembad in Deventer.
We waren daar net 2 minuten toen het licht uitviel en het brandalarm afging.
Paniek! Er werd omgeroepen dat er een stroomstoring was, en dat iedereen het water uit moest komen. Iedereen was bang. Er waren weinig mensen, want het was onder schooltijd. Er waren alleen een paar families met hele kleine kinderen. Die kindjes waren allemaal aan het huilen, het was vreselijk! Niemand vertelde ons wat er gebeurde. We moesten door de pikdonkere kleedhokjes naar een sportzaal aan de andere kant van het gebouw. We mochten niets meenemen, maar ik nam toch maar mijn handdoek mee. In de sportzaal was het ijskoud, en iedereen was nat en bang. Verder had niemand een handdoek meegenomen en de kinderen maakten elkaar doodsbang met enge verhalen over ontploffingen. Niemand vertelde ons iets, ook de meesters en juffen wisten niks, en veel kinderen raakten in paniek. Soms kwamen er een paar medewerkers langs, maar het enige wat ze zeiden was dat er een kortsluiting was geweest, en dat er nu brand was in de machinekamer. Verder niks. Ondertussen werden er wat blikjes cola uitgedeeld, maar na een tijdje kwamen we erachter dat die al ruim 2 jaar over de datum was. Daar zaten we dus ruim een uur, er brandden wel een paar lampen, (die werkten nog op de noodvoorzieningen) Maar daarvan was 1/3 ook al uit, 1/3 knipperde de hele tijd aan-uit-aan-uit en 1/3 deed het nog wel. Na een uur van angst en kou werden we door het pikdonker naar de kluisjes geleid. Daar was het stikdonker, maar er liepen een paar mensen rond met zaklampen, die riepen dat we snel onze spullen moesten pakken. Toen iedereen snel zijn spullen bij elkaar had gegraaid, werden we naar een paar kleedkamers gebracht, helemaal aan de andere kant van het gebouw. Ondertussen begon het al aardig naar rook te stinken. In 2 minuten trokken wel snel een shirt en een broek over onze zwemspullen heen, en daarna werden we rustig naar de uitgang gebracht. Ik vertok als een van de laatsten, omdat ik nog wachtte op een vriendin. Bij de receptie konden we een vrijkaartje halen, als troost verward. Maar toen net de helft van de klas zo'n kaartje had, kwamen er medewerkers aanrennen, die schreeuwden dat we meteen het gebouw uitmoesten. We renden gauw naar buiten, ook de medewerkers en de receptioniste moest weg. Daarna zijn we naar huis gestuurd. Zonder uitleg, zonder vrijkaartje. Een vriendin van mij was erg overstuur, ze was die middag alleen thuis, en ik ben samen met een ander meisje even met haar meegefietst. Daarna ging ik ook naar huis.

Het was echt een vreselijke ervaring, en ik hoop dat ik zoiets nooit meer mee hoef te maken!

Groetjes: Maud
P.s: Dit verhaal is niet verzonnen! Het is echt gebeurd!
18 jul 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Zeeanemoon
Zeeanemoon, vrouw, 24 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende