Er heeft er eentje last van aften en de wereld vergaat.
Zuchten en kermen en oh en ah!
Ik erger mij aan al die geluiden en ben meteen naar de woonkamer verkast.
Daar wil ik niet naast liggen. Dat gekerm verstoort mijn rust.
Klinkt alsof ie of aan het klaarkomen is of langzaam aan het wegteren is.
Oh meneertje is boos. Ik toon geen medeleven.
Nigger please, get a fucking life of zo.
Doe moeite voor jezelf.
Ga naar de apotheek of zo.
Toen ik aften had deed ik ook zelf moeite om gauw beter te worden.
Hier heb ik geen tijd voor. Een volwassen kerel dat eeuwig wat mankeert.
Nog even en ik schop hem de deur uit met zijn aften.
Nu begint hij letterlijk te jammeren. Is ie nou aan het huilen?
Hoe het ook zij. I don't give a fuck.
Take care of your fucking self en neem verantwoordelijkheid voor je eigen gezondheid.
Goddamn!