Nou ik zit hier nu dus. K. logeert vanavond bij mij. Maarja ze is een beetje in slaap gevallen volgens mij. Ik ben nog klaarwakker dus ja. En trouwens ; als ik ga slapen ga ik tog alleen maar denken aan hoe erg ik hem mis Oooh,,Die mooie momenten blijven maar door mijn hoofd heen spoken. Elk liedje, elk woordje, elk ding doet me wel weer aan iéts over hem denken. Waarom kan ik hm nou niet gewoon in één keer uit mn hoofd zetten? Vammidag heb ik 'm voor het eerst weer gezien op school. Meteen toen ik zn gezicht zag kreeg ik een hele schok door mn maag. Het voeld gewoon alsof hij nog steeds bij me hoord. En dat zou ook zo moeten zijn , als het niet zo gelopen was. Toen ik hem zag zei hij niks, volgens mij heeftie me net gezien...óf hij wou me gewoon niet zien.
Terug denken aan alle herinneringen doet zoveel pijn. Waarom moets ik hem kwijtraken?