Vergeven,!
Het ging de laatste week niet egt zo goed tussen mij en mn vriend.
Het leek net of hij me op school negeerde.
Gisteren was ik het egt helemaal zat.
Ik had hem opgebeld en zn moeder vertelde datie naar de voetbal training was.
Ze zou tegen hem zeggen dat ik had gebeld.
Ik verwachte al weer dat ie tog wel niet terug zal bellen.
Maar om half 11 ging mn telefoon.
Ik was blij dat ie me tóg nog terug gebeld had.
Ik heb hm alles verteld wat me dwars zat.
Volgens hem had ie me écht niet gezien op school.
Maar ik bleef volhouden; Je keek me recht in mn ogen aan, je zag me heust wel!
&. Nja, toen begon die best wel te flippen.
Hij begon helemaal; Ik heb je helemaal niet gezien!, Weetje wel niet hoeveel ik van je hou! Ik hou egt van je
Nou ik heb het hem vergeven.
Ik wist toen eigenlijk niet presies of ik het moest geloven.
Maar ik besloot om het maar gewoon te accepteren , en kijken hoe het verder loopt.
Vammidag toen ik uit school kwam belde die me.
Hij vroeg of ik naar hem toe wou komen.
We hadden elkaar al langer dan een week niet meer gezien, terwijl we eerst elke dag even bijelkaar langs gingen.
Toen ik weer lekker warm tegen hm aan lag, voelde alles weer zo vertrouwd!
We hebben egt een hele leuke middag gehad.
Ik ben zo blij dat ik niet meteen alles heb opgegeven na die ene keer datie zo stom tegen me deed.
Want nu zie je ; alles komt weer goed.
Ik ben nu net terug van hm.
Ik ruik zn geur nog helemaal aan mn kleding.
Ik hou égt zo veel van hem!
Ik weet het zeker ; Ik kan nooit meer zonder hem!
xxx_liesj, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende