Brief voor 'jou'.
Heej Mn Allerliefste
Ik herinner de dag dat ik je voor het eerst ontmoette nog als gisteren.
Ik zag je de bios binnen komen en eigenlijk deed het me niet veel xD.
Tot we samen begonnen te praten.
In de bios kwam je naast me zitten.
We praate over vanalles.
Je vroeg me hoe me rapport van, ik antwoorde met; Mja best wel.
We vertelde elkaar wat standaart dingen.
Ik kwam erachter dat ik je 2 jaar geleden al is eerder op een feest had gezien.
We hadden daar niet gepraat maar je viel me op een één of andere manier op tussen de menigte.
Toen de film begon gingen we snel naast elkaar zitten.
Ik legde mn hand aan de linker kant van de leuning, toen ik jou hand aan de rechter kant voelde.
Steeds raakte onze handen elkaar zachtjes, bijna niet.
Tot ik jou hand op de meine voelde.
Er ging een warm gevoel door me heen, het voelde zo vertrouwd, okal kon ik je net een uurtje.
Onze vingers zaten in elkaar verstrengeld, zachtjes raakte ze elkaar.
Ik voelde me gelukkig, gelukkig omdat jij mij zo'n warm gevoel gaf.
Na de film stonden we buiten.
Het was koud, en ik wachte tot ik opgehaald zou worden.
Je zei ; Het is koud he?
Ik; Ja inderdaad.
Ik weet alles nog presies.
Ik kwam dichter bij je staan , en je hield me warm tegen je aan.
Dat voelde zo veilig.
Het voelde of de hele wereld even stil stond.
Alleen jij&.ik...verder niemand die er toe deed.
Je lichaam voelde warm tegen de meine, ik voelde dat we de zelfde gevoelens deelde, dat was mooi.
Die zelfde avond sturde je me een aantal lieve smsjes.
Eerst of ik nog is met je wou afspreken, en dat wou ik graag.
Ik wou niets liever dan jou leren kennen.
Je smste me ook dat je zeker wist dat je van me hield.
Waar ik ondanks alles tog een beetje overdondert door was en het allemaal maar een beetje te snel vond gaan.
Maar 1 ding wist ik zeker ; ik hield ook van jou.
Die volgende dag werd ik gebeld door D.
Hij zei dat ie het leuk vond dat het zo klikte tussen ons,, maar dat jij al een vriendin had.
Daar schrok ik erg van.
Ik voelde me bedrogen en ik was kwaad op je.
Ik dacht dat jij blijkbaar dus tog een ander soort jongen was dan dat ik in gedachten had.
Die dagen daarna zat ik in een hotel in Amsterdam.
Nog steeds zat alles over jou en je vriendin me niet egt lekker.
Jij bleef me maar bellen.
Maar ik nam niet op.
Ik had geen zin en behoefte om met je te praten.
Vooral niet in het bijzijn van mn ouders.
Het bellen ging van s'ochtends tot s'avonds laat door.
Maar ik had mezelf voorgenomen om niet op te nemen, dus dat het ik al die dagen dan ook niet gedaan.
Toen ik thuis was werd ik die avond nog door D. gebeld.
Hij vertelde me dat je tóg geen vriendin had.
En dat je verliefd op me was, en daardoor de hele nacht niet had kunnen slapen.
Ik wist eigenlijk niet zo goed wat ik ermee aanmoest.
D. liegt wel vaker, dus moest ik dit geloven of niet?
Die avond sprak ik je voor het eerst weer op msn.
Ik vertelde je waarom ik niet had opgenomen.
En jij zij me dat je égt geen vriendin had, en van mij hield.
Ik geloofde je, ik hield immers zoveel van je!
Een aantal dagen daarna spraken we al snel een keer af.
Ik kwam naar jou huis waar we op je kamer gingen film kijken.
We lagen dicht tegen elkaar op jou bed, je voelde nog steeds zo vertrouwd voor me.
We hadden dikke lol, je voelde als mn groote liefde, maar tegelijkertijd als mn maatje.
Op de vrijdag voor je verjaardag zoende we voor het eerst.
Jou zachte lippen tegen de meine, het voelde alsof ik droomde.
Vanaf toen was het officieel.
Jij en ik ; voor altijd samen.
...Teminste, zo voelde het.
Ik herinner me je verjaardag nog presies.
Je zag er zo knap en lief uit.
Je was van mij en ik van jou, ik was daar zo verschrikkelijk trots op.
Jij was trots dat ik je vriendin was.
je stelde me voor aan al je vrienden en familie.
Wat me opviel was dat je zo jezelf bleef in het bijzijn van vrienden, je was perfeckt voor mij.
Ik weet nog presies hoe je me in mijn oor fuisterde; ik hou égt van je en ik wil je nooit meer kwijt liefert!
En dat was wederzijds.
Na alles snap ik niet waar het nu uiteindelijk fout gegaan is.
Waarom doe je me nou zoveel pijn?
De laatste weken gaat het niet zo lekker tussen ons.
Op school negeer je mij, ookal ontken je dat.
Je hebt vast geen idee hoe pijnlijk het voeld als de gene waarvan je zielsveel houdt je zn hoofd toekeert.
je hebt geen idee hoe pijnlijk het is als de gene waar je voor leeft je aankijkt met een blik van minachting in zn ogen!
Ik kan je vertellen; dat voeld als een mes die door mijn hart steekt!
Een harde scherpe steek die een scheur in mijn hart maakt.
Een scheur zo diep...als een wond die nooit meer dicht zal gaan.
Ik voel nu zoveel tegelijk.
Woede. Omdat jij me zo verdrietig en kwetbaar maakt.
Verdriet. Omdat ik verlang naar hoe het ooit was.
Liefde. Omdat ik diep van binnen nog zo veel van je hou.
Ik weet dat het anders kan worden.
Ik weet dat het weer kan worden zoals het was.
We komen er wel weer uit, ik weet zeker dat alles weer goed kan komen.
Maar als het anders loopt.
Als we nooit meer samen zullen komen.
Dan moet je weten dat ik altijd van je zal blijven houden.
Je hebt me een gevoel gegeven wat nooit iemand mij gaf.
Verliefd zijn dat duurt misschien nog maar even,,maar houden van jou ; dat blijft voor altijd.
Je zal altijd in mijn hart blijven.
De herinnering die wij samen hebben die kan niemand ons afpakken.
Je bent voor altijd in mn gedachten...wat er ook gebeurt.
Liefs Lies.
Ik herinner de dag dat ik je voor het eerst ontmoette nog als gisteren.
Ik zag je de bios binnen komen en eigenlijk deed het me niet veel xD.
Tot we samen begonnen te praten.
In de bios kwam je naast me zitten.
We praate over vanalles.
Je vroeg me hoe me rapport van, ik antwoorde met; Mja best wel.
We vertelde elkaar wat standaart dingen.
Ik kwam erachter dat ik je 2 jaar geleden al is eerder op een feest had gezien.
We hadden daar niet gepraat maar je viel me op een één of andere manier op tussen de menigte.
Toen de film begon gingen we snel naast elkaar zitten.
Ik legde mn hand aan de linker kant van de leuning, toen ik jou hand aan de rechter kant voelde.
Steeds raakte onze handen elkaar zachtjes, bijna niet.
Tot ik jou hand op de meine voelde.
Er ging een warm gevoel door me heen, het voelde zo vertrouwd, okal kon ik je net een uurtje.
Onze vingers zaten in elkaar verstrengeld, zachtjes raakte ze elkaar.
Ik voelde me gelukkig, gelukkig omdat jij mij zo'n warm gevoel gaf.
Na de film stonden we buiten.
Het was koud, en ik wachte tot ik opgehaald zou worden.
Je zei ; Het is koud he?
Ik; Ja inderdaad.
Ik weet alles nog presies.
Ik kwam dichter bij je staan , en je hield me warm tegen je aan.
Dat voelde zo veilig.
Het voelde of de hele wereld even stil stond.
Alleen jij&.ik...verder niemand die er toe deed.
Je lichaam voelde warm tegen de meine, ik voelde dat we de zelfde gevoelens deelde, dat was mooi.
Die zelfde avond sturde je me een aantal lieve smsjes.
Eerst of ik nog is met je wou afspreken, en dat wou ik graag.
Ik wou niets liever dan jou leren kennen.
Je smste me ook dat je zeker wist dat je van me hield.
Waar ik ondanks alles tog een beetje overdondert door was en het allemaal maar een beetje te snel vond gaan.
Maar 1 ding wist ik zeker ; ik hield ook van jou.
Die volgende dag werd ik gebeld door D.
Hij zei dat ie het leuk vond dat het zo klikte tussen ons,, maar dat jij al een vriendin had.
Daar schrok ik erg van.
Ik voelde me bedrogen en ik was kwaad op je.
Ik dacht dat jij blijkbaar dus tog een ander soort jongen was dan dat ik in gedachten had.
Die dagen daarna zat ik in een hotel in Amsterdam.
Nog steeds zat alles over jou en je vriendin me niet egt lekker.
Jij bleef me maar bellen.
Maar ik nam niet op.
Ik had geen zin en behoefte om met je te praten.
Vooral niet in het bijzijn van mn ouders.
Het bellen ging van s'ochtends tot s'avonds laat door.
Maar ik had mezelf voorgenomen om niet op te nemen, dus dat het ik al die dagen dan ook niet gedaan.
Toen ik thuis was werd ik die avond nog door D. gebeld.
Hij vertelde me dat je tóg geen vriendin had.
En dat je verliefd op me was, en daardoor de hele nacht niet had kunnen slapen.
Ik wist eigenlijk niet zo goed wat ik ermee aanmoest.
D. liegt wel vaker, dus moest ik dit geloven of niet?
Die avond sprak ik je voor het eerst weer op msn.
Ik vertelde je waarom ik niet had opgenomen.
En jij zij me dat je égt geen vriendin had, en van mij hield.
Ik geloofde je, ik hield immers zoveel van je!
Een aantal dagen daarna spraken we al snel een keer af.
Ik kwam naar jou huis waar we op je kamer gingen film kijken.
We lagen dicht tegen elkaar op jou bed, je voelde nog steeds zo vertrouwd voor me.
We hadden dikke lol, je voelde als mn groote liefde, maar tegelijkertijd als mn maatje.
Op de vrijdag voor je verjaardag zoende we voor het eerst.
Jou zachte lippen tegen de meine, het voelde alsof ik droomde.
Vanaf toen was het officieel.
Jij en ik ; voor altijd samen.
...Teminste, zo voelde het.
Ik herinner me je verjaardag nog presies.
Je zag er zo knap en lief uit.
Je was van mij en ik van jou, ik was daar zo verschrikkelijk trots op.
Jij was trots dat ik je vriendin was.
je stelde me voor aan al je vrienden en familie.
Wat me opviel was dat je zo jezelf bleef in het bijzijn van vrienden, je was perfeckt voor mij.
Ik weet nog presies hoe je me in mijn oor fuisterde; ik hou égt van je en ik wil je nooit meer kwijt liefert!
En dat was wederzijds.
Na alles snap ik niet waar het nu uiteindelijk fout gegaan is.
Waarom doe je me nou zoveel pijn?
De laatste weken gaat het niet zo lekker tussen ons.
Op school negeer je mij, ookal ontken je dat.
Je hebt vast geen idee hoe pijnlijk het voeld als de gene waarvan je zielsveel houdt je zn hoofd toekeert.
je hebt geen idee hoe pijnlijk het is als de gene waar je voor leeft je aankijkt met een blik van minachting in zn ogen!
Ik kan je vertellen; dat voeld als een mes die door mijn hart steekt!
Een harde scherpe steek die een scheur in mijn hart maakt.
Een scheur zo diep...als een wond die nooit meer dicht zal gaan.
Ik voel nu zoveel tegelijk.
Woede. Omdat jij me zo verdrietig en kwetbaar maakt.
Verdriet. Omdat ik verlang naar hoe het ooit was.
Liefde. Omdat ik diep van binnen nog zo veel van je hou.
Ik weet dat het anders kan worden.
Ik weet dat het weer kan worden zoals het was.
We komen er wel weer uit, ik weet zeker dat alles weer goed kan komen.
Maar als het anders loopt.
Als we nooit meer samen zullen komen.
Dan moet je weten dat ik altijd van je zal blijven houden.
Je hebt me een gevoel gegeven wat nooit iemand mij gaf.
Verliefd zijn dat duurt misschien nog maar even,,maar houden van jou ; dat blijft voor altijd.
Je zal altijd in mijn hart blijven.
De herinnering die wij samen hebben die kan niemand ons afpakken.
Je bent voor altijd in mn gedachten...wat er ook gebeurt.
Liefs Lies.
05 dec 2006
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 21 jan 2007 Wat was is geweest. ( 1 )
- O 25 dec 2006 xGedichtx
- O 24 dec 2006 Tóg niet compleet. ( 2 )
- O 23 dec 2006 Eenzame kerst. ( 3 )
- O 09 dec 2006 Gedicht. ( 3 )
- O 09 dec 2006 Missen.
- O 09 dec 2006 Alleen.
- O 07 dec 2006 Het is uit! ( 3 )
- O 05 dec 2006 Brief voor 'jou'.
- O 04 dec 2006 Bespaar me de pijn!
- O 02 dec 2006 Een arm om me heen..
- O 01 dec 2006 Vergeven,!
- O 29 nov 2006 Frustratie,,-_-' ( 2 )
- O 28 nov 2006 Tword me even te veel!
- O 28 nov 2006 Ups &. Downs ?! ( 3 )