Gisteren had mijn vriend de hele kelder schoongemaakt. Alles eruit, gedweild, alles er weer in, een hels karwei!
Terwijl ik de hele dag alleen maar op de bank heb gehangen... ik was weliswaar ziek, maar voelde me er toch een beetje schuldig over. En ik had het idee dat hij het ook vervelend vond, hoewel hij er over zei: "Nee joh, je bent ziek!"
Toen hij klaar was met de grote schoonmaak kreeg ik het verzoek om mijn schoenen uit te doen voordat ik de schone kelder zou betreden. "Want dan blijft het schoon." en "Ik heb er zo hard op gezwoegd om het schoon te krijgen!"
"Prima liefje, doe ik" stelde ik hem gerust. Maarja, daar had ik natuurlijk even niet aan gedacht toen ik na de afwas snel even een lege glazen pot in de kelder wilde dumpen. Ik liep zo op mijn schoenen die kelder in en uit.
"NU HEB JE TOCH JE SCHOENEN AAN!" riep lief verontwaardigd.
"Oh sorry!" riep ik geschrokken terug.
"Nou, jij maakt hem de volgende keer maar schoon!" zei hij boos.
En nog geen 5 minuten later ging vriendlief zelf de kelder in om een biertje te pakken MET zijn schoenen aan.
Ik vond het leuk om hem op zijn eigen fout te wijzen en zei lachend: "Nu doe je het zelf ook."
Hij: "Ja nu maakt het toch niks meer uit. Nu is het al gecontamineerd... en jij maakt het de volgende keer toch schoon."
Mijn vriend wordt zo'n wijf als hij iets in het huishouden heeft gedaan :'