-Angst

Het gevoel bekroop mij gister avond ineens weer.

Ik zat naar MTV te kijken, waar de VMA's te zien waren.
Er was een optreden over zelfmoordpreventie. Nummer was prachtig, betekenis was prachtig.
Het was prachtig, om al die mensen te zien die niet langer dood willen.

Het was werkelijk waar prachtig, maar ik werd er doodsbang van.
Ik was ooit één van hun. Ik ben nog steeds af en toe één van hun.
De depressie achtervolgt mij, ligt altijd op de loer.

Zodra er een opening is, valt er duisternis over mijn zijn.
Ik word er zo ontzettend moe van. Ik ben er zo ontzettend klaar mee.

Nee, ik wil niet langer dood, ik durf niet langer dood te gaan.

Daarnaast geloof ik in God, hoe kan ik mij dan zo verwikkeld voelen in deze neerslachtigheid?
Je zou toch denken dat ik meer afstand zou willen nemen, maar ik verlang juist steeds meer naar Zijn rust en liefde.

Ik mis de zekerheid in mijn leven.
Komt die terug wanneer ik mijn diploma dan eindelijk heb behaald?
Komt die terug wanneer ik dan eindelijk een baan heb?

Of zal ik altijd bang zijn dat mijn, eindelijke zekerheid, toch weer onzeker wordt?

Ik ben zo onzeker.
Verscheurend onzeker.