"Allemaal te verwachten"
Ik ben op mijn plek in de ouderenzorg, ondanks ik dat niet had verwacht van mij zelf.
Toch merk ik dat het zwaar is, het is anders dan 's ochtends of 's avonds ADL uit te voeren en daarom heen de gemoederen te sussen. Ik ben nu dik 8 uur per dag bezig met het vermaken en verzorgen van de mensen, waarbij er veel sjouw en tilwerk aan te pas komt.
Mijn spieren willen dit eigenlijk niet. Vandaag dan ook met verkrampte benen thuis gekomen. Dat is lang geleden. Ik was 16 toen ik moest wennen aan de fibromyalgie, daarna was het mij vrijwel prima afgegaan. Nu merk ik toch dat ik inlever voor alles wat ik zo graag doe.
Toch geven we niet op en gaan we gewoon vrolijk fluitend door. Al lukt het me moeilijk om vrolijk fluitend thuis te zijn, wanneer de pijn van de dag, week en maand toeslaat.
Afgelopen weekend ook nog eens een geklapte cyste gehad. Waarschijnlijk sneller in gang gezet door de gestreste periode m.b.t. de aankomende dood van mijn moeder.
"Allemaal te verwachten" aldus mijn arts. Maar ik wil juist niet stilstaan, maar door.
Zo min mogelijk voelen. Lichamelijk én mentaal.
Want, ik ben toch zo 'sterk' ?
Toch merk ik dat het zwaar is, het is anders dan 's ochtends of 's avonds ADL uit te voeren en daarom heen de gemoederen te sussen. Ik ben nu dik 8 uur per dag bezig met het vermaken en verzorgen van de mensen, waarbij er veel sjouw en tilwerk aan te pas komt.
Mijn spieren willen dit eigenlijk niet. Vandaag dan ook met verkrampte benen thuis gekomen. Dat is lang geleden. Ik was 16 toen ik moest wennen aan de fibromyalgie, daarna was het mij vrijwel prima afgegaan. Nu merk ik toch dat ik inlever voor alles wat ik zo graag doe.
Toch geven we niet op en gaan we gewoon vrolijk fluitend door. Al lukt het me moeilijk om vrolijk fluitend thuis te zijn, wanneer de pijn van de dag, week en maand toeslaat.
Afgelopen weekend ook nog eens een geklapte cyste gehad. Waarschijnlijk sneller in gang gezet door de gestreste periode m.b.t. de aankomende dood van mijn moeder.
"Allemaal te verwachten" aldus mijn arts. Maar ik wil juist niet stilstaan, maar door.
Zo min mogelijk voelen. Lichamelijk én mentaal.
Want, ik ben toch zo 'sterk' ?
05 apr 2017
- meld ongepast verhaal
-
Lezer
maandag 22 mei 2017 20:37
Dubbele sterkte toegewenst.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 12 mrt 2020 Ziek als zorgmedewerker ( 3 )
- O 03 feb 2020 Breast Clinic part2 18+
- O 15 jan 2020 Een kleintje
- O 16 okt 2019 Vliegende sladessing
- O 24 sep 2019 8 jaar geleden ( 1 )
- O 19 aug 2019 Gestopt ( 2 )
- O 04 mrt 2019 Waarom doe ik zo moeilijk? ( 1 )
- O 28 aug 2018 Update breastclinic ( 4 )
- O 11 mei 2018 Breastclinic ( 4 )
- O 23 apr 2018 Mama ( 3 )
- O 21 dec 2017 Ziekenhuis timing. ( 2 )
- O 26 nov 2017 Uitgeput
- O 20 okt 2017 Stinkend rijk ( 2 )
- O 13 sep 2017 Bad Luck ...
- O 31 aug 2017 -Angst