< angst >

Ik draai me om en loop weg. Verweg nu het nog kan... of is het eigenlijk niet al te laat? Ik kijk om... jou ogen, glimmend in het licht, ze zijn nat. Je mond, strakgetrokken. Bang dat als je hem open doet je je niet in kan houden. Je hoofd een beetje naar beneden gebogen, maar je ogen kijken me aan. Achter je haar kan ik met moeite de eerste traan over je wang zien rollen.

Mijn voeten willen niet weg, mijn hart scheurt met elke stap, toch schreeuwt er een stem in mijn hoofd dat ik door moet lopen. Lopen naar het onbekende, het onbekende zonder jou.

Ik weet nog dat we lachten om elke jongen die ons stuntelig probeerde te versieren, we lachten om elkaars grappen, om leraren, we lachten om alles... tot gister...

Mijn hart zakt steeds dieper weg, ook ik kan de tranen niet onderdrukken. Maar je weet te veel. Je komt te dichtbij me... en het maakt me bang. Ik loop weg... verweg, nu het nog kan.
24 jan 2007 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Meg
Meg, vrouw, 18 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende