Angst
Angst voor alles, vooral 's avonds. Ja, zelfs als ik in mn eigen vertrouwde bedje lig ja. Juist dan. Want dan lig ik alleen, in het donker met niemand om tegen te praten behalve mezelf. Joepie, kan ik mezelf weer gek maken! Het is verschrikkelijk, ik heb altijd gedacht/gehoopt dat t weg zou gaan naarmate ik ouder werd, en een tijdje ging t ook wel beter, maar afgelopen nacht heb ik serieus in het bed van mn ouders geslapen.. Uit angst deed ik alsof ik in slaap was gevallen, mn moeder wist dat ik bang was, mn vader was nog beneden. Ze hebben me niet wakker gemaakt, mn paps is in mijn bed gaan liggen. En hoe schuldig ik me ook voelde, ik kon niet zeggen dat ik wel wakker was, dat ik gewoon in mn eigen bed ging slapen. Ik wilde niet alleen liggen.
Nu lig ik wel alleen, op mn mobiel op internet, ter afleiding. Muziekje zachtjes aan. Vandaag was ik de hele tijd bekaf (is al tijdje zo, dncenk dat medicatie weer iets hoger moet, morgen maar weer prikken), maar toch lig ik hier nu te vechten tegen mijn slaap. Ik wil mn ogen niet dicht doen, het licht niet uit doen, niet dat de nacht ingaat. Ik wil niet slapen, want op dat moment ben je je niet bewust van wat er om je heen gebeurt en dat beangstigd me. Ook haat ik het om alleen in het donker te liggen met mn ogen dicht, verschrikkelijk. Als er iemand vertrouwd bij me ligt, al is het slechts in dezelfde kamer, dan slaap ik al zoveel beter. Dan heb ik alsnog angsten, maar dan weet ik dat ik niet alleen ben.
Soms denk ik wel eens dat ik te zwak ben voor t leven, want ik zie in werkelijk alles wel een gevaar of iets om bang voor te zijn. Ik leef met angst, continu. Ik haat het, wil er vanaf, maar kan er niets aan doen. Ik probeer t vaak te negeren, lukt overdag op sommige momenten ook erg goed, maar t blijft toch aanwezig.. En nog een kleine angst: ik ben bang dat t nooit meer weggaat. Ha..
Nu lig ik wel alleen, op mn mobiel op internet, ter afleiding. Muziekje zachtjes aan. Vandaag was ik de hele tijd bekaf (is al tijdje zo, dncenk dat medicatie weer iets hoger moet, morgen maar weer prikken), maar toch lig ik hier nu te vechten tegen mijn slaap. Ik wil mn ogen niet dicht doen, het licht niet uit doen, niet dat de nacht ingaat. Ik wil niet slapen, want op dat moment ben je je niet bewust van wat er om je heen gebeurt en dat beangstigd me. Ook haat ik het om alleen in het donker te liggen met mn ogen dicht, verschrikkelijk. Als er iemand vertrouwd bij me ligt, al is het slechts in dezelfde kamer, dan slaap ik al zoveel beter. Dan heb ik alsnog angsten, maar dan weet ik dat ik niet alleen ben.
Soms denk ik wel eens dat ik te zwak ben voor t leven, want ik zie in werkelijk alles wel een gevaar of iets om bang voor te zijn. Ik leef met angst, continu. Ik haat het, wil er vanaf, maar kan er niets aan doen. Ik probeer t vaak te negeren, lukt overdag op sommige momenten ook erg goed, maar t blijft toch aanwezig.. En nog een kleine angst: ik ben bang dat t nooit meer weggaat. Ha..
25 jul 2010
- meld ongepast verhaal
-
xMadnesS
maandag 26 juli 2010 00:00
Misschien een hele domme vraag, en misschien heb je het al geprobeerd.. Maar een nachtlampje? Of de radio heel zachtjes aan?
. -
Damn
maandag 26 juli 2010 10:54
Geprobeerd inderdaad, maar met licht aan kan ik dus ook niet slapen
En het is meer de angst dat er iets gebeurd om me heen waar ik dan niets van merk omdat ik slaap.. Zoals dat er bijv iets gebeurd met mn vader terwijl niemand iets merkt, dus als ik muziek aan heb is t heel zachtjes en luister ik alsnog naar andere geluiden om te checken of er niets raar tussen zit.. Dus tja, hopeloos gewoon Al was t gister en eergister nacht wel t ergst, dat heb ik soms, dat t zo erg is, maar komt vast wel weer goed.. Dank je wel iedergeval, was zeker geen domme vraag! (: -
Hammie
maandag 26 juli 2010 11:01
... Alleen even een hele dikke knuffel en een deeltje herkenbaarheid. Vertrouwen moet je hebben in het leven en in de omgeving. Vertrouwen op dat er niets vreemds gebeurt.
-
*Belinda*
dinsdag 27 juli 2010 20:34
Heb even een inhaalslag gemaakt met het inlezen van jouw verhalen (althans alleen de verhalen van dit jaar) en ik moet zeggen; ik vind het nogal wat, wat je meemaakt! Echt raar is het niet dat je op deze momenten in je leven problemen hebt met slapen, lijkt me niet meer dan logisch! Je hebt nogal wat te verwerken... Maar je zegt dat je niet durft te slapen omdat je bang bent dat er iets gaat gebeuren terwijl je slaapt... maar ook als je niet slaapt kan er iets gebeuren... Wat ik hiermee wil zeggen is dat je het niet in de hand hebt, de dingen die misschien kunnen gaan gebeuren. En dan heb je 2 keuzes; 1: je gaat je nu alvast druk maken om dingen die er helemaal nog niet zijn en misschien ook helemaal nooit komen (en je gaat je dus rot voelen en slecht voor jezelf zorgen, waardoor je je alleen maar nog rottiger gaat voelen). 2: je probeert in het nu te leven (en niet in de toekomst, want je weet nu toch nog niet wat de toekomst gaat brengen) en met de dingen om te gaan die nú écht zijn en met andere dingen pas omgaat zodra het er werkelijk is! Optie 2 zal je een stuk meer rust brengen dan 1, dat staat vast! Ik vind het zo jammer voor je dat je je druk maakt om alles wat er nog kan gaan gebeuren en je dus voor niks druk maakt, want het is niets tastbaars, het zijn slechts je gedachtes (en geloof me, er kunnen zoveel dingen gaan gebeuren dat je niet eens genoeg hebt aan 1 leven om je druk te maken over alles wat er nog kan gebeuren). En stel je nou eens voor......dat er positieve dingen gaan gebeuren ipv negatieve dingen (Ja, dat is écht ook een mogelijkheid!), dan heb je de tijd die je nu is gegeven, de tijd die je zo graag wilt hebben, besteed aan negatieve gedachtes, ontastbare, niet realistische dingen...zonde toch?
Ik wil verder nog even kwijt dat je heel goed van je af kunt schrijven (en nog op een mooie manier ook kan schrijven) en dat ik je bewonder om de kracht die je uitstraalt!!! Misschien zie jij dit niet zo, maar als ik zo je verhalen lees voel ik heel veel kracht en doorzettingsvermogen. Alleen het feit al hoe je met je vader hebt gesproken en belangrijker nog; de verandering die het daarna bij hem bracht! Ik kan alleen maar zeggen; Ga zo door en leg je niet meteen neer bij de eerste de beste tegenslag! Het is goed om je emoties onder ogen te zien en zeker niet te negeren, maar ga er niet teveel in mee...blijf die kracht die je in je hebt steeds weer naar boven halen...nogmaals ik heb bewondering voor je!
-
Damn
dinsdag 27 juli 2010 23:19
Ja, dat is waar ook.. Een goede, logische manier om ernaar te kijken eigenlijk.. ik zal 'optie 2' zeker gaan proberen! En dank je wel voor je woorden, ik moet zeggen dat ik t best fijn vind om dat te lezen Ik zal t proberen te onthouden, alles. Dank je wel.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 11 dec 2018 Afscheid ( 2 )
- O 29 okt 2018 Cirkels ( 1 )
- O 06 sep 2018 Comeback - voor een keertje ( 1 )
- O 10 feb 2015 Ritme
- O 25 jan 2015 Suikers ( 1 )
- O 04 jan 2015 Een nieuw jaar.. ( 2 )
- O 19 dec 2014 Yingyang in jezelf
- O 19 dec 2014 tjingtjing wakker blijven... ( 1 )
- O 26 nov 2014 Een klein stukje gedachten ( 2 )
- O 14 nov 2014 Deze ezel blijft zich stoten ( 3 )
- O 14 nov 2014 Al sla je me dood
- O 30 okt 2014 diva
- O 20 okt 2014 Moeite met mij ( 1 )
- O 09 okt 2014 Tweede intake..
- O 01 okt 2014 Denken en zijn