Anthony

Ik hoorde dat je bent opgenomen,
in het ziekenhuis.
Ik dacht dat het goed kwam,
Je was, en bent zo sterk.

Het kon niet gebeuren,
Je lichaam zwak, maar je gedachen
totaal ergens anders.
Je gedachten waren bij ons,
je familie en vrienden,

Als een van ons het moeilijk kreeg,
was het enige wat jij zei:
Ga maar even weg, even afkoelen.

Zelf niet willen toegeven,
dat het niet goed ging.
Die wilskracht om bij ons te blijven.
Dat is hetgene dat er voor heeft
gezorgd dat het zo lang duurde.

Tot de laatste dag heb ik geloofd
dat het goed zou komen.
Maar je wilskracht was op, en je lichaam al een hele tijd.

Die laatste dag met jou,
Dat ik je heb gezien.
Gelukkig heb ik jou voor het laatst
gezien toen je moest lachen.

Toen was het klaar,
Je mocht je laatste adem uitblazen,
Wat je hebt verdiend.

Nu is er die leegte,
Maar niet in mijn hart,
Want die stroomt over van herinneringen van jou.
En dat zal altijd zo zijn.