arrogantie

ik
en mijn selectietraing.
Afgelopen jaar had ik een heel gezellig team, vorig jaar was hell. Ik klapte dicht bij hun, liet ze over me heen lopen en zonderde me steeds meer af. Trok een arrogante kop en deed alsof ik ze niet hoorde. Ik voelde me erbuiten staan DUS stond ik er ook buiten. Het was echt verschrikkelijk en ik was afgelopen jaar dan ook heel blij met mijn team. Ik was eigenlijk het hele vorige jaar al vergeten toen ik vandaag weer een deja vu kreeg met de selectietraing. Ik ga naar de A en de rest van mijn team blijft in de B, op 1 kind na. Een vervelende snotneus die graag bij mij wilt, en ik mag haar NIET. Nu moet ik haar maar duidelijk gaan maken dat ik NIET bij haar wil anders word ik gvd ook nog een team lager geplaast!!

AAAAH, het ligt gedeeltelijk aan mezelf maar ook aan de rest. Ik durf me niet open te stellen, niet meer mezelf te zijn bij hun. Losser te zijn. Bang dat ik word gekwests. Misschien een reactie op hoe ik heel vroeger op de dingen reageerde?
Ik dacht dat ik het ontgroeit was maar kennelijk zit het nog steeds in me. Ik wil niet weer een kutjaar komende jaar, niet weer me zenuwachtig en kut voelen vanwege een team. Niet weer huilen omdat ik weer moet spelen
Ik hou van mijn sport. Ben erin gegroeit afgelopen jaar. Veel beter dan eerst. Ik wil kunnen genieten van het spelen zoals afgelopen jaar!!!

Elke keer als ze stilletjes smoesen heb ik gelijk het gevoel dat het over mij gaat. Ik HAAT deze onzekerheid van mezelf. Moet afgelopen zijn. Ik dacht echt dat ik hem kwijt was GVD, niet weeeer-_-"ik ben ouder geworden ik moet dit toch kunnen?
Hoe pak ik het aan zonder dat ik er totaal aan onderdoor ga?
zucht
31 mei 2006 - bewerkt op 31 mei 2006 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Lonk
Lonk, vrouw, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende