Auw.. een nare droom
18+ verhaal
Ik wijs nog even op de 18+ en dat het mogelijk triggerend kan zijn
Waar dit vandaan komt is me één groot raadsel. Ik begrijp er niets van. Al weken spookt er in mijn hoofd dat ik hier wil schrijven hoe het met me is. Hoe veel er veranderd is, hoe erg ik groei en hoe tevreden en blij ik in het leven sta. Uiteraard heb ik nog mijn baal momentjes en snap ik niet waarom ik me zo neerslachtig voel, maar over het algemeen gaat het zo goed met me. Daarom komt deze denk ik nog harder binnen.
Vannacht sliep ik bij mijn vriend. Een lieverd. Een kanjer die mij in mijn waarde laat. Hij sliep en ik sliep. Beide heerlijk op ons eigen kantje. Maar waarom, waarom in hemelsnaam droomde ik wat ik droomde? Ik zie de plek hier ergens in de stad. Een plek waar ik zelden kom. Het was buiten en toch stond er in een hoek van de kamer een bed. Geen idee hoe die logica was, maar zo is het beeld. Mijn vader en ik waren opgewonden en begonnen aan elkaar te zitten. Ik zei hem te stoppen. Hij vroeg naar de tijd en zei dat hij nog wel even tijd had. Na het tegen mij aanrijden, kleedde hij zichzelf en mij uit. Hij zei dat het onhandig zou zijn als mijn broer nu thuis zou komen en ik pakte zijn piemel vast. Ik trok hem af en keek naar zijn piemel. Er kwamen druppels bloed uit. Het maakte niet uit zei hij. Het was goed. Ik moest door gaan en deed dat. Er was een besef dat dit niet klopte en dat ik het niet wilde maar ik deed het en voelde niet 100 % dwang. Terwijl ik bezig was hoorden we de voordeur (toen ineens wel in een huis?) en schoot mijn vader in zijn kleren, legde het bed recht en ik, ik kleedde me aan en zette mijn grootse glimlach op.
Ik werd wakker en zag de zon naar binnen schijnen. Ik keek naast me en zag daar mijn vriend liggen. Lief en vredig nog in dromenland. Ik wilde graag in zijn armen kruipen, maar was tegelijkertijd nog te veel in de war.
Mijn vader heeft mij nog nooit op een negatieve manier aangeraakt. Vrijwel dagelijks vraag ik om een knuffel bij hem waarna we elkaar even goed vasthouden. Nooit maar dan ook nooit is dit richting een seksuele kant gegaan en hij zal dat ook nooit doen. Waarom, wáárom moet ik dit dromen? Ik ben al ruim 2,5 uur wakker en het vreet aan me. Ik ben misselijk en voel me niet één met mijn lichaam. Dit is lang geleden. Heel lang en ik begrijp het gewoonweg niet. Ik moet het loslaten en als niet gedroomd beschouwen. Dat is wat ik ga proberen.
Waar dit vandaan komt is me één groot raadsel. Ik begrijp er niets van. Al weken spookt er in mijn hoofd dat ik hier wil schrijven hoe het met me is. Hoe veel er veranderd is, hoe erg ik groei en hoe tevreden en blij ik in het leven sta. Uiteraard heb ik nog mijn baal momentjes en snap ik niet waarom ik me zo neerslachtig voel, maar over het algemeen gaat het zo goed met me. Daarom komt deze denk ik nog harder binnen.
Vannacht sliep ik bij mijn vriend. Een lieverd. Een kanjer die mij in mijn waarde laat. Hij sliep en ik sliep. Beide heerlijk op ons eigen kantje. Maar waarom, waarom in hemelsnaam droomde ik wat ik droomde? Ik zie de plek hier ergens in de stad. Een plek waar ik zelden kom. Het was buiten en toch stond er in een hoek van de kamer een bed. Geen idee hoe die logica was, maar zo is het beeld. Mijn vader en ik waren opgewonden en begonnen aan elkaar te zitten. Ik zei hem te stoppen. Hij vroeg naar de tijd en zei dat hij nog wel even tijd had. Na het tegen mij aanrijden, kleedde hij zichzelf en mij uit. Hij zei dat het onhandig zou zijn als mijn broer nu thuis zou komen en ik pakte zijn piemel vast. Ik trok hem af en keek naar zijn piemel. Er kwamen druppels bloed uit. Het maakte niet uit zei hij. Het was goed. Ik moest door gaan en deed dat. Er was een besef dat dit niet klopte en dat ik het niet wilde maar ik deed het en voelde niet 100 % dwang. Terwijl ik bezig was hoorden we de voordeur (toen ineens wel in een huis?) en schoot mijn vader in zijn kleren, legde het bed recht en ik, ik kleedde me aan en zette mijn grootse glimlach op.
Ik werd wakker en zag de zon naar binnen schijnen. Ik keek naast me en zag daar mijn vriend liggen. Lief en vredig nog in dromenland. Ik wilde graag in zijn armen kruipen, maar was tegelijkertijd nog te veel in de war.
Mijn vader heeft mij nog nooit op een negatieve manier aangeraakt. Vrijwel dagelijks vraag ik om een knuffel bij hem waarna we elkaar even goed vasthouden. Nooit maar dan ook nooit is dit richting een seksuele kant gegaan en hij zal dat ook nooit doen. Waarom, wáárom moet ik dit dromen? Ik ben al ruim 2,5 uur wakker en het vreet aan me. Ik ben misselijk en voel me niet één met mijn lichaam. Dit is lang geleden. Heel lang en ik begrijp het gewoonweg niet. Ik moet het loslaten en als niet gedroomd beschouwen. Dat is wat ik ga proberen.
11 jun 2015
- meld ongepast verhaal
-
kruidje
donderdag 11 juni 2015 09:16
Lieverd, dromen zijn vaak niet logisch.
Het gebeurt wel vaker dat je over dingen droomt die je in je leven nooit zult (willen) doen.
Ik begrijp dat je dit niet snapt van jezelf, maar probeer er nuchter naar te kijken.
Een droom was 't. In elkaar geflanst terwijl je niet bij bewustzijn was. Jij hebt dit niet bedacht. Zo is 't.
-
RedRibbon
donderdag 11 juni 2015 13:57
Gewoon laten gaan.. Heb ze zelf ook regelmatig en maak me er niet zo druk meer over
-
2O14
donderdag 11 juni 2015 15:28
Sterkte meid. Zo als ze rest hier boven al zei het us een droom niet iets wat je normaal zou doen of zou willen doen.
-
Imagimary (opgeheven op 14-06-2022)
donderdag 11 juni 2015 17:52
Het is wellicht 'maar' een droom, maar toch ook niet. Dromen als deze, ik noem ze zelf liever nachtmerries, kunnen zo'n impact hebben dat je er inderdaad letterlijk ziek van kunt zijn.
Dat in deze droom je vader op een vreemde manier weerspiegeld werd heeft niets te maken met de werkelijkheid, maar volgens mij ben en daar zelf ook bewust van. Wel kan het zijn dat je -onbewust?- met iets bezig bent waardoor je vader op deze ongelukkige manier in je droom naar voren kwam. Het hoeft niet per se iets slechts te betekenen.
Wees lief voor jezelf. Ook al was het niet echt kan het desondanks toch enorm heftig voelen en daar mag je best even van bijkomen. Liefs! -
Imagimary (opgeheven op 14-06-2022)
donderdag 11 juni 2015 17:58
Maar volgens mij ben je* (en niet en
)
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 09 sep 2012 Het onbekende is vermoeiend ( 2 )
- O 07 sep 2012 Ze snapt het werkelijk niet ( 11 )
- O 06 sep 2012 Verkeerde vragen ( 3 )
- O 04 sep 2012 Het donker overdondert mij ( 5 )
- O 01 sep 2012 Mamma in actie (?) ( 13 )
- O 01 sep 2012 Oude hoop # ( 4 )
- O 31 aug 2012 Yes man
- O 31 aug 2012 Chronische krachttraining ( 2 )
- O 30 aug 2012 Eenzaamheid en angsten# ( 1 )
- O 30 aug 2012 De bibbers ( 10 )
- O 23 aug 2012 Signalen vanaf mijn kant ( 3 )
- O 22 aug 2012 Moed ( 7 )
- O 21 aug 2012 Het is tijd voor mij ( 2 )
- O 20 aug 2012 Gekregen woorden zijn fijn ( 4 )
- O 20 aug 2012 Het is stil in huis, als jij niet thuis bent ( 9 )