Omdat het dan zo heerlijk stil is... De wereld valt langzaam stil, en je kunt steeds beter je gedachtes weer horen. De dag komt op een rijtje in je hoofd te staan en je overdenkt hem nog eens. Zachtjes waait de wind door de bomen en je voelt je vredig, niet beseffend dat de nacht wel eens gevaarlijk zou kunnen zijn. Toch brengt de nacht een soort positieve spanning met zich mee. Het idee dat de wereld in slaap valt en jij nog wakker bent, als een van de weinigen. Het is een soort van cool om wakker te zijn wanneer iedereen slaapt. De nacht is van de mysteries. Ook van moorden en diefstal, vreemdgaan en bedrog. Maar ik zie de nacht vooral als een zee van rust... Ja, ik houd ook van de avond en de nacht...