Bedrijfsarts e.d.

En zo kwam er weer bijna een eind aan deze zondag middag.
Ben vanmiddag met Paula samen naar mijn beste vriendin geweest die opgenomen zit. Was wel gezellig maar ik was blij dat ik weer thuis was. Begrijp me niet verkeerd ik vind het leuk om in de aanwezigheid van mijn beste vriendin te zijn maar dan liever op een andere locatie dan op een gesloten afdeling van de psychiatrie. Toen ik thuis kwam was ik enorm blij dat ik gewoon thuis kan zijn en dat ik niet meer opgenomen hoef te zijn. Ik snap nog niet hoe ik het vorig jaar heb vol gehouden om vier maanden opgenomen te hebben gezeten. Maar goed geweest is geweest.
Dinsdag moet ik weer naar de bedrijfsarts. Ik lig er nu al anderhalf jaar uit en de kans is zeer gering dat ik binnen een half jaar weer aan de slag kan in mijn oude functie. De bedrijfsarts zelf wilde me al af laten keuren maar dat wilde mijn therapeut niet en die is er tussen gaan bemiddelen. Maar als ik eerlijk ben denk ik niet dat ik al toe ben aan werk binnen de setting waar ik werkzaam was.
Wel heb ik gesolliciteerd naar de functie postbezorger bij tnt post voor 18 uurtjes in de week. Dat lijkt me nou heerlijk. Lekker ipodje met muziek op en post rond brengen. Binnen 5 dagen wordt ik terug gebeld voor een gesprek. Maar alleen met een salaris als postbezorger kan ik niet rond komen. Kan ik mijn vaste lasten niet betalen. Dus ik zou toch iets anders moeten gaan verzinnen wat in mijn straatje past.
Hoewel het me nou heerlijk leek om als postbode aan de slag te gaan.
Verder heb ik me ook opgegeven om in de vakantie een krantenwijk te gaan lopen zodat ik in ieder geval weer iets om handen heb. Ik zit nu namelijk al anderhalf jaar thuis en verveel me echt te pletter.
Het enige waar ik me dag mee vul is de dagelijkse dingen als boodschappen doen, koken eten en slapen.
Misschien dat de bedrijfsarts me wel weer in mijn oude functie terug wil laten keren maar dat lijkt me stug want ik slik 13 pillen op een dag om een beetje een normaal leven te kunnen lijden. Deze pillen hebben vooral een rustgevende werking waardoor ik geen verantwoordelijkheden aan zou kunnen. En aangezien ik in de zorg als ziekenverzorgende werkte is dit toch een zeer verantwoordelijke baan.
Dit alles brengt een hoop onrust bij me teweeg. Ik weet dat ik er pas dinsdag heen moet maar ik maak me er nu al onwijs druk over. Ga zo maar lekker life and cooking kijken daar word ik meestal wel rustig van.