Bevroren hart
Bevroren hart
Een eerste koude wintertraan,
sijpelt langs mijn wang.
Ik durf niet meer op te staan,
de nacht duurt veel te lang.
Ik voel het zwakke kloppen,
van mijn vastgevroren hart.
Mijn angst lijkt niet te stoppen
en mijn dromen zijn verward.
De kou kust zacht mijn lippen,
de wind streelt door mijn haar.
Ik zie slechts donk’re stippen,
die mij duiden op gevaar.
Langzaam lijk ik vast te vriezen,
in dit veel te pijnlijk ritueel.
Ik voel traag al mijn tijd verliezen,
daar komt de dood, volledig stil…
Een eerste koude wintertraan,
sijpelt langs mijn wang.
Ik durf niet meer op te staan,
de nacht duurt veel te lang.
Ik voel het zwakke kloppen,
van mijn vastgevroren hart.
Mijn angst lijkt niet te stoppen
en mijn dromen zijn verward.
De kou kust zacht mijn lippen,
de wind streelt door mijn haar.
Ik zie slechts donk’re stippen,
die mij duiden op gevaar.
Langzaam lijk ik vast te vriezen,
in dit veel te pijnlijk ritueel.
Ik voel traag al mijn tijd verliezen,
daar komt de dood, volledig stil…
14 nov 2009
- meld ongepast verhaal
-
Mechola
zaterdag 14 november 2009 17:17
Heftig en onwijs mooi
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 07 okt 2009 Een lastige Mexicaan??
- O 06 okt 2009 Hoe een onbekende de shuffle-knop vindt