Blauwoog zonder sleutels. 4

De tranen stromen over mijn wangen terwijl ik met een hese stem verluister '' okay ''
zijn grip verstrakt direct en hij kijkt me uitdrukkingloos aan terwijl hij mijn hoofd een met mannen kracht tegen de muur aan slaat.
die spierwitte muur in de kamer,die mijn hele huis voor moet stellen waar ik heen vluchten samen met mijn Storm.
Ik was bang en had alles achter gelaten op de vlucht voor hem, voor Aaron, Ik hield van hem, ik hou van hem maar niet meer van mij.



'' ZEG DAT JE BIJ ME BLIJFT NIRVANA ANDERS VERMOORD IK JE, IK ZWEER HET IK VERMOORD JE, GEEF ME ANTWOORD ''
Constant vroeg hij me om te antwoord ondanks het feit dat hij met zijn grote handen mijn keel tot moes kneep.
'' Ja, JA ik beloof het echt, ECHT '' zei ik hese huilend waarna hij zijn handen van mijn keel af trok
en ik als een aardappelen zak in elkaar zakte. Mijn hele halfnaakte lichaam trilde, Het is koud, ik heb het koud en minuten leken uren te duren of erger nog eeuwig.
Mijn hartslag klopte in mijn linker oog en ik voel de zwelling opkomen.
Ik kijk omhoog en zie hem naar iets zoeken.


'' IK HOU VAN JE VANA ALLEEN VAN JOU AL DIE ANDERE WIJVEN ZIJN NIKS VOOR ME, NIKS ''
Ik zeg niets en probeer geluidloos recht op te gaan zitten hij grijpt naar mijn tas en gooit deze over het bed leeg.
In een split seconde gil ik geluidloos: NEEEEE en grijp zo snel als ik kan naar mijn telefoon en sleutels.
'' GEEF HIER '' raast hij terwijl hij vol op in mijn gezicht trapt met zijn nike air.
Ik schik als ik de bloed spatten op de spierwitte muur zie en laat zonder pardon alles wat ik vast heb los,
Shit nu moet schilderen want Storm mag dit niet zien, spookt het door mijn hoofd ik trek mijn handen naar mijn mond en voel voorzichtig met de toppen van mijn vingers.
'' alsjeblieft Aaron hou op waarom doe je me steeds pijn ik hou van je '' zeg ik
terwijl de ijzer geur me neus in zweeft, slik ik een slok bloed weg.



Hij heeft mijn telefoon, paspoort en sleutels in zijn hand en zegt met koele gedimde toon
'' Je gaat nergens heen Nirvana, je kan nergens heen want je bent van mij '' terwijl hij besluit mijn mobiel naar mijn hoofd te gooien
'' Ik hou van je Vana, Ik bel je later, EN NEEM OP '' is het laatste wat hij tegen mij zegt voor hij de deur dicht gooit.

Ik zie mijn spiegelbeeld ineen gedoken op dat verdomde matras liggen en hoor zijn stem een groet uitspreken naar een huisgenoot terwijl hij naar beneden loopt er klinkt een doffe klap, dit keer wel de klap van een voordeur die in het slotval.