Blue Monday
Gisteren was het blue Monday, al lijkt mijn leven blue everything. Gisteren weer een gesprek gehad bij de GGZ, dit was wel fijn achteraf werd ik nog gebeld. Dus voelde me wel serieus genomen. Het rotte aan een depressie is dat je het allemaal zelf moet doen. Ik slaap slecht. Slaap moeilijk in en word heel vroeg wakker. Daarna begint de dag en lijkt het alsof ik een rugzak met 100 kilo aan het tillen ben. Alles gaat moeizaam. Bij alles krijg ik angst gedachten, ja maar wat als dit en dit gebeurt, of ik vergeet dit, of dat lukt niet. Het is bijna niet omschrijven hoe zwaar het is. En dat het echt een gevecht is om de keuze te maken om uit bed te komen. Het advies was dan ook om hoe moeilijk dan ook toch alles te blijven doen.
Momenteel zie ik op tegen opstaan, naar het werk gaan. En dan is er ook nog die rot sneeuw waardoor ik niet durf te fietsen naar werk. Wat voor mij de makkelijkste optie is. Dus nu moet ik met de bus en trein wat mega langer duurt. Enige wat ik eigenlijk wil zeggen: Mijn naam is Ruth ik woon in een hut en me leven is kut.
BorderlineIris, vrouw, 2 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende