Een jaar zonder jou.

Begin April 2024
Ik loop met inmiddels ex, door het park in Den haag. Morgen is de dag dat we naar je toe gaan. Ik kan eindelijk mijn vriend voorstellen aan oma. Mijn telefoon gaat af en mijn moeder belt. Lieverd het gaat slecht met oma. Vertelt zij mij. Ik: wat is er aan de hand? Moeder: waarschijnlijk heeft oma een longontsteking ze is erg benauwd, ze kan morgen geen bezoek meer ontvangen. Ik: gaat oma dood? Moeder: nee natuurlijk niet, met een antibiotica gaat ze wel weer opknappen ze heeft voor maandag een afspraak staan bij de huisarts. Kom maar een andere keer. Ik: ik verwacht dat oma zal overlijden.

Te laat.
Ik wordt wakker in het huis van mijn ex. Ik zie de berichtjes van mijn moeder. Moeder: ga even zitten oma is overleden. De thuiszorg was bij haar. Ze is uit bed gestapt en naar de wc gelopen onderweg viel ze neer. De thuiszorg heeft haar in bed gelegd. Een hartstilstand.


Midden april 2024.
De begrafenis is mooi en waardig. Mijn ex is mee om mij te steunen. Mijn hele familie is er. Neefjes en nichtjes huilen. Onze lievelings oma is niet meer. Oma was voor iedereen heel speciaal. Mijn lieve oma met haar grote mond, altijd een weerwoord. Een intelligente vrouw. Mijn tante verteld verhalen over mijn oma tijdens de begrafenis. Hoe ze opa ontmoeten en hoe hun leven na de verhuizing uit Limburg naar Voorschoten vorm kreeg. Een laatste tulp (haar lievelings bloemen) gooi ik op de kist.

Herinneringen. December 2024.
95 jaar mocht je worden. Omringd door alles wat je lief was, ben je gestorven. Je was verknocht aan het oude huis waar je in woonde. Je wou absoluut niet naar een verzorgingshuis of zoals jij het noemde een gesticht. Elke zondag kwam familie thee bij jou drinken. Je hebt de geboorte van je achterklein kind meegemaakt. Je geest kon nog jaren mee. Samen maakte we de puzzel in het NRC. Je kijkte graag tv en las wel een boek per dag. Helaas was je lichaam op, oma. Versleten, oud. Je kon alleen nog stukje lopen met de rolator. Graag hadden we jou nog een jaar meegemaakt. Nog 1x de zomer met jou, samen naar het strand. De kaartjes die jij mij stuurde met de standaard zin: wanneer kom je weer langs mijn meisje? Ik heb je al zolang niet gezien. Helaas door omstandigheden zagen we elkaar te weinig. 27 december kerst 2023 zag ik jou voor het laatst. Je hebt veel mij betekent oma, wanneer ik dit typ, loopt er een traan over mijn wang. Als kind kwam je altijd oppassen. Toen ik uit huis werd geplaatst stuurde jij mij een brief, over dat jij ook in een internaat hebt gezeten. Trots was je op mij. Honderden kaarten heb ik van jou mogen ontvangen. Ik had je graag mijn nieuwe liefde willen laten zien. Ik had je nog zoveel willen vertellen. Maar het is goed zo oma. Ik hoop dat je samen met opa op een wolk zit.

Bijna een jaar geleden dat ik je voor het laatst zag. Dit jaar kerst zonder jou. We missen je. Uit het oog maar nooit uit het hart.