Boeken
Er zijn van die tijden dat ik boeken lees als een roofdier dat zijn prooi aanvalt.
Beginnen aan een boek betekent dat ik niet meer stoppen zal tot hij uit is.
Ook zijn er vlagen dat mijn boek zo goed is dat ik continu maar enkele hoofdstukken mag lezen.
Elke dag maar een klein stukje verder 'mag', omdat hij anders te snel uit zal zijn.
Maar boeken met onderwerpen die dichtbij komen,
zijn continu anders. Elke keer reageer ik er verschillend op.
Vandaag kocht ik twee boeken waar ik ontzettend benieuwd naar ben.
Heftig, dat staat vast.
Niemand mag het weten
met als ondertitel: Haar moeder hield niet genoeg van haar en haar vader te veel.
De hand van mijn vader
Momenteel lees ik een boek over allerlei verschillende problemen van jongeren, ondergesneeuwde gevoelens.
Vanavond zal ik een boek te leen krijgen die ik al tijden lang wil lezen en waar ik ook zeker snel in begin.
Wanneer ik aan bovenstaande titels begin, moet ik ruimte voor mezelf hebben en me terug trekken in bed.
De plaats waar ik emoties hun ruimte kan geven en kan laten gaan...
Ik denk dat de komende periode weer eens een tijdje word waarin ik wat vaker in een boek moet kruipen en me moet laten mee slepen in verhalen.
Past&Today, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende